nieuws
In afwachting van de Heilige Geest....
13-05-2018
Toegewijd zijn aan God
Heel lang, zo’n vijfentwintig jaar, was ik verslingerd of toegewijd aan de hockeysport en nog steeds volg ik nadrukkelijk de verrichtingen van de Dames en Heren I van MEP. Toegewijd kan echter ook betekenen dat je voor iemand gaat op wie je verliefd bent of voor wie je pure liefde voelt. Voor mij is dat Jezus die met zijn boodschap van liefde mijn hart gewonnen heeft en ik mag dit doen met de hulp van zijn Moeder Maria aan wie ik ben toegewijd… Het woord toewijding staat centraal in de lezingen van vandaag.
Het apostelcollege is na het verraad en zelfgekozen dood van Judas onvolledig. Daar moet verandering in komen aldus Petrus en daarbij verwijst hij naar woorden uit psalm 109. Echter de vervanger van Judas moet wel iemand zijn die vanaf het openbare leven van Jezus met hen opgetrokken is en volledig ingevoerd is in zijn Boodschap. Er zijn twee kandidaten en na een gezamenlijk gebed, niets zonder God, en loting wordt Mattias gekozen wiens gedachtenis wij morgen vieren. Het aantal van de apostelen is op twaalf teruggebracht, het getal van de stammen van Israël, en zij zullen zich totaal en onvoorwaardelijk toewijden aan het getuigen van de passie en de verrijzenis van de Heer en de verspreiding van de boodschap van het Evangelie dat is, de liefde tot God en de liefde tot de medemens, zonder onderscheid…
En als de leerlingen en wij de liefde betrachten zoals Jezus het heeft voorgedaan en erkennen dat Hij de mensgeworden zoon van God is, dan wonen de Vader en de Zoon bij ons in, zegt de apostel Johannes. Vrij vertaald betekent dat de Liefde zelf, dat is de heilige Geest in ons uitgestort is waardoor wij onze zending als gelovigen toegewijd vorm kunnen en zullen geven…
In het Evangelie bidt Jezus een gedeelte uit het zogenaamde Hogepriesterlijk gebed en Hij doet dit voor het brengen van zijn eenmalig en totaal offer, zijn levensgave uit liefde voor de mensen van alle tijden en in onvoorwaardelijk toewijding aan de wil van de Vader. Jezus bidt omdat Hij zijn apostelen, na een periode van intensieve vorming en begeleiding – ‘Zie, Ik zendt u als schapen onder wolven’ – de wijde wereld vol van gevaren in zendt. Zij moeten zijn zending verder vorm geven immers de apostelen delen in dezelfde goddelijke opdracht en dat kunnen zij niet zonder hulp van ‘boven’, de heilige Geest. Voorwaarde is wel dat zij in een levende en vitale verbondenheid van liefde staan met God, Vader en Zoon, en dat betekent zoveel als een totale toewijding. Dan zullen zij in staat zijn om alle wederwaardigheden van de wereld te weer – en doorstaan.
Echter de woorden van het Hogepriesterlijk gebed zijn niet alleen bedoeld voor de eerste apostelen maar evenzeer voor ons als gewone gelovigen door de tijd heen. Wij allen zijn geroepen om zijn zending voort te zetten en onze menselijke zwakheden en of herhaalde fouten zijn geen reden om het bijltje er maar bij neer te gooien. Nee, we worden gevraagd om onze zwakheden te aanvaarden en om te (blijven) vertrouwen op de Helper, de Heilige Geest
We sluiten in deze meimaand en op de feestdag van de verschijningen van Maria in Fatima in 1917 af met een gebed van Paus Franciscus: ‘O genadige. O meedogende, O zoete Maagd Maria, koningin van de Rozenkrans van Fatima. Maak dat wij het voorbeeld volgen van de heilige Francisco en Jacinta en van alle getuigen van de boodschap van het Evangelie’… Amen
