nieuws
Uitstijgen boven jezelf
30-10-2016
Daad van geloof
‘Uitstijgen boven jezelf’: hoe doe je dat? Dienen we het letterlijk te verstaan door bijvoorbeeld een ballonvaart, hoog in de lucht, te maken waardoor we boven onze eigen lichaamslengte uitstijgen? Nee, dat wordt vandaag niet bedoeld. Is het dan in een boom klimmen om Jezus Christus, als Hij langskomt, beter te kunnen zien. Dit komt al dichter in de buurt maar dat is het ook niet. Nee, bedoeld wordt dat je iets doet dat uitstijgt boven je eigen kunnen, talenten en mogelijkheden: een daad van geloof. God laat door jou heen iets zien dat bij andere mensen bewondering oproept omdat ze dit niet van jou hadden verwacht. Zo hebben we allemaal wel, denk ik, herinneringen aan de overledenen die wij vandaag gedenken: de bijzondere liefde, de tomeloze inzet en zorg voor anderen en het grote geloof dat zij bezaten… Zij zijn een voorbeeld voor ons!
De wijsheid en grootheid van God stijgen uit boven het puur menselijke dat wij voor mogelijk houden, laat de auteur van het boek Wijsheid ons weten. God heeft immers de zorg voor allen. Hij heeft ons gemaakt en heeft ons lief. Maar God vergeeft ook de zonden van de mensen die naar Hem terugkeren en vraagt ons om hetzelfde te doen. Hij geeft ons tenslotte de goede raad om zijn voorbeeld na te volgen door ons te laten leiden door zijn heilige Geest waardoor we in staat zijn het onmogelijke te volbrengen…
Wij zijn immers geroepen tot een leven met God en met elkaar, zegt de apostel Paulus. Dit doen we al als we Gods bedoelingen proberen te begrijpen en met Hem in te vullen door daden van geloof. Het hoeft niet perfect te zijn maar wel goed en door dicht bij de Heer te blijven hebben we een grote kans van slagen…
Jezus is op weg van Galilea, via Samaria, naar Judea en komt op zijn reis bij de laatste halte voor Jeruzalem Jericho aan, de plek waar de oppertollenaar Zacheüs woont. Deze is menselijk klein van stuk en zijn gedrag is ook niet om over naar huis te schrijven want hij heult met de vijand, de Romeinen, en hij perst mensen af. Hij vraagt niet om vergeving en is zich van geen schuld bewust zoals de tollenaar van vorige week maar hij is geïnteresseerd om Jezus te zien. Daarom klimt hij in een boom, op een veilige afstand van het volk dat moeite met hem heeft. En dan roept Jezus hem onverwachts want Hij wil maaltijd met hem houden… Vreugde bij de oppertollenaar en verwondering en vooral onbegrip bij de Farizeeën en Schriftgeleerden want ze begrijpen vanuit hun zelfingenomenheid niet dat Jezus is gekomen om de zondaars te redden. ‘…Niet de gezonden hebben genezing nodig maar de zieken…’: zegt Jezus elders. Tijdens de maaltijd, de plaats van gemeenschap die verbondenheid uitdrukt of tot stand brengt, verandert het plaatje volledig… Zacheüs weet zich als het ware door Jezus aangeraakt, beseft zijn schuld en stijgt boven zichzelf uit door te beloven de helft van zijn bezit aan de armen te schenken en het afgeperste bedrag vierdubbel terug te geven. Dit doet je beseffen dat de Geest van God waait waar Hij wil en dat Jezus Christus, de mensenkenner is bij uitstek. Hij bewandelt met ons van de weg van de geleidelijkheid. Hij geeft de oppertollenaar geen uitbrander maar gemeenschap met God en daardoor geeft Hij Zacheüs een opening om met Gods hulp uit te stijgen boven zichzelf… en om schuldbewust vergeving te vragen voor zijn daden.
Het volgende lied van H. Oosterhuis geeft een mooie samenvatting van een en ander: ‘De Heer heeft mij gezien en onverwacht ben ik opnieuw geboren en getogen. Hij heeft mijn licht ontstoken in de nacht, gaf mijn een levend hart en nieuwe ogen. Zo komt Hij steeds met stille overmacht en neemt Hij voor lief mijn onvermogen…’ Amen.
Jezus kijkt omhoog naar ons...
