Overweging woco-viering van 21 aug.

Voor deelname aan de Olympische Spelen, die we deze weken hebben kunnen zien, gaat de voorbereiding er heel anders aan toe. Atleten moeten zich van alles ontzeggen: niet roken en niet drinken, een bepaald dieet volgen en vele uren per dag trainen, maar zij hebben het er voor over, want zij weten, dat er voor hun onderdeel slechts één gouden medaille is. Ze moeten steeds weer een goeie keuze maken. Bij een verkeerde aanpak  liggen ze eruit en staan ze voor een gesloten deur. Het gaat om de winst, wie het beste is mag meedoen! Wat een tegenstelling met de kinderen op de camping! 

Diezelfde tegenstelling lijkt vandaag in de lezingen  te zitten. Daarin komen een paar zaken naar voren: de 1e lezing van Jesaja geeft aan dat iedereen, alle volken in alle talen, verzameld worden om erbij te horen. In het evangelie horen we dat Jezus spreekt over uiterste inspanning die je moet leveren om door de nauwe deur te kunnen en dat de laatsten de eersten zullen zijn, de  eersten de laatsten zullen zijn.

Dus hier kom je niet zomaar bij de groep, je moet er iets voor doen.

Is dat niet erg tegenstrijdig? Natuurlijk lijkt het vreemd, maar toch sluit het een het andere niet uit. Ieder mens van welke kleur, geaardheid, ras of stand is uitgenodigd om mee te komen doen. Maar dan moet je ook meedoen aan het spel. Daarover spreekt Jezus, want het spel van het leven is niet zomaar een spelletje zoals op de camping, of zelfs deelname aan de Spelen, maar vraagt een nog grotere  inzet.

Iedereen, gelovig of niet, kerk­gan­ger of niet, christen of moslim moet zich inzet­ten om de ­wereld mensvriende­lijker te maken. Jezus maakt ons duidelijk dat het binnen kunnen komen door de nauwe deur te maken heeft  met gerechtigheid doen, met de wijze waarop je met anderen samenleeft, met je inzet om de aarde meer bewoonbaar­ te maken. Niet wat iemand zich over zijn goede relatie met God inbeeldt, is belangrijk, wel of hij op deze aarde inzet en aandacht geeft aan zijn medemens.

Tussen  geboorte en dood, gaan we onze levensweg, waarop we telkens weer nauwe en benauwende stukken tegenkomen. Als het om de belangrijke dingen in ons leven gaat, dan gaat het niet zonder inspanning. Of je nu een eigen bedrijf opzet, een huwelijk aangaat, kinderen grootbrengt, een diploma probeert te halen, moet leren omgaan met teleurstellingen, we krijgen de waardevolle zaken vaak niet cadeau.

Je moet ervoor knokken, hobbels nemen, doorbijten.

Die moeite geldt ook ons geloof. Als je dat serieus wilt nemen, als je wilt staan voor waar  je in gelooft, wilt blijven vasthouden wat belangrijk voor je is, zeker als het tegen de stroom ingaat, dan kan dat niet zonder inspanning, zonder pijn en moeite. Dat is misschien wat Jezus ons met dat beeld van de nauwe deur duidelijk wil maken.

Misschien is dat de boodschap van Jezus: dat Hij elke mens individueel uitdaagt om van zijn of haar levensweg van geboorte tot dood een persoonlijke levensweg te maken.

Op deze manier kunnen we dan misschien door de nauwe deur komen, als we met hart en ziel werken aan een liefdevol leven en vertrouwvol  klaarstaan voor onze naasten.