Overweging woco-viering van 5 febr.

06-02-2017

Smaken verschillen, dat weet iedereen. De een vindt iets lekker en een ander vindt het smakeloos of zelfs vies. De een vindt iets mooi en een ander vindt het lelijk.

Bij eten gaat het niet alleen over het gerecht als zodanig maar ook over de manier van klaar maken. Kruiden en zout zijn daarbij heel belangrijk. Teveel zout is niet goed voor je hart, maar te weinig maakt het eten smakeloos. Als iets lekker is dan smaakt het naar meer, zoals men zegt. Maar als het smakeloos is dan is de trek gauw over.

In het evangelie horen we hoe Jezus tegen zijn leerlingen zegt: jullie zijn het zout der aarde. M.a.w. jullie moeten smaakmakers zijn. Jullie moeten zo leven dat anderen zeggen: dat smaakt naar meer. Wij willen ons leven ook op jullie manier smaak geven. Maar, zo zegt Jezus tot zijn volgelingen, als jullie beleving maar een flauwe boel is, dan trekt het niemand aan, dan is het waardeloos. Dan heb ik niets aan jullie.
Ook hier geldt: smaken verschillen, ook als het gaat om Jezus 'boodschap.De kerk van nu worstelt met de vraag wat in deze tijd smaakbepalend is, moet, zijn voor de geloofsgemeenschap van Jezus. Het kookboek van de Kerk is heel gedetailleerd en schrijft precies voor wat je als gelovig mens wel of niet moet doen. Maar velen vinden het menu van de kerk veel te zout, veel te streng en daarom ongezond voor het hart, dat liefde wil geven. En links en rechts hoor je gelovige mensen zeggen: dat lust ik niet meer.

Jullie zijn het zout der aarde, zei Jezus tegen zijn volgelingen. Jullie moeten smaakmakers zijn, jullie moeten anderen inspireren. Laten we niet vergeten: de Kerk van Jezus dat zijn wij, en wij moeten smaak geven aan het leven, de smaak van het christendom, de smaak van Jezus' boodschap van liefde voor alle mensen. Dat doen we niet door alsmaar ruzie te maken over het kerkelijke kookboek, maar wel heel concreet in ons persoonlijk leven in de manier waarop wij omgaan met elkaar.

Zoals de eerste lezing zei: Deel uw brood met de hongerigen, neem de dakloze zwervers op in uw huis, kleed de naakten die je ziet en keer je niet af van je medemensen. Gelukkig zijn er in de kerk heel veel mensen die op hun manier smaakmakers zijn in hun leven. Kijk maar eens naar al die vrijwilligers die er zijn op allerlei gebied, en denk dan bv. aan de gezondheids- en ouderenzorg, en de voedselbank. Daar wordt Jezus' oproep om zout der aarde te zijn heel concreet waar gemaakt. Daar zie je iets gebeuren dat naar meer smaakt.

Jullie zijn het licht van de wereld, zei Jezus ook nog. Licht niet om dat voor jezelf alleen te bewaren, maar om het te delen met anderen, het te laten schijnen voor anderen. Licht dat daarom niet binnenkamers mag blijven, maar dat bij wijze van spreken de straat op moet. Licht dat niet alleen in de kerkgebouwen schijnt maar juist ook overal waar mensen elkaar ontmoeten, met elkaar optrekken.

Wij, mensen aan de basis, wij zijn de kerk, wij moeten een lichtgevende kerk zijn voor elkaar, dan geeft ons geloof in Jezus' boodschap echt smaak aan het leven.