Een keuze maken

01-10-2017

Spiegeltje aan de wand...

Op Facebook, een sociaal en internationaal medium voor jong en oud, kwam ik vorige week een opmerkelijke actie tegen. In Polen zijn gelovigen gestart met het uitnodigen van mensen om een Rozengebedskrans rondom het land te leggen op 7 oktober, de dag die toegewijd is Maria, de moeder van de Rozenkrans. Een dag ook die een verbinding staat met het christelijke verleden, de dag waarop in 1571 een Islamisering van Europa werd tegengehouden. Op hetzelfde Facebook stelde iemand voor om dit initiatief over te nemen in de Baltische staten Letland en Litouwen. En wat te denken van Nederland, België en Luxemburg, dacht ik toen! Een land omringen met gebed werkt naar binnen en naar buiten toe. We zouden het kunnen beschouwen als een mogelijkheid om samen met Maria dank je wel te zeggen voor alles wat God ons geeft maar evenzeer om kracht en zegen te vragen voor de onzekere tijd waarin wij leven alsook om de liefde van het Evangelie uit te stralen...Zodoende werken wij op deze Wereldmissiedag voor kinderen, mee aan de op en uitbouw van de wereldwijde gemeenschap van Gods kinderen die wij allen (mogen) zijn...

Hoe dit alles te verbinden met de lezingen van vandaag? Bij de profeet of boodschapper van God, Ezchiël worden we al direct met een dilemma geconfronteerd. ‘De weg van de Heer is niet recht’, wordt er door het volk gezegd. Ezchiël daarentegen betoogt: ‘Is niet veeleer de weg van de mensen krom in plaats die van God!?’ Want zo zegt hij: ‘Als de rechtvaardige onrecht gaat bedrijven dan leidt dat tot niets opbouwends en uiteindelijk tot de dood’ maar ‘Als de boosdoener zich omkeert en het goede gaat doen dan is dat vruchtbaar, strekt het tot zegen voor hemzelf en anderen en is het leven brengend’. Hij houdt het volk een spiegel voor met de bedoeling om het eigen gedrag vanuit het geloof in God eens kritisch te bezien. En dat doet de apostel Paulus evenzeer in zijn brief aan de christenen van Fillipi want het vermanen in Christus’naam, het in liefde bemoedigen van en het mededogen betonen aan de medemensen, bouwt op en brengt gemeenschap met God en met anderen tot stand…in plaats verdeeldheid door het bedrijven van kwaad in naam van het ‘Ik’...

In het Evangelie komen we in een andere polemiek terecht tussen Jezus Christus en het religieuze gezag van de Joden. De Heer weet dat Hij door hen ter dood is veroordeeld en Hij heeft uiteindelijk niets meer te verliezen om zijn bevrijdende zending van Gods liefde te voltooien. Wij kunnen, al is dat op dit moment wellicht voor ons Europeanen nog wat vreemd, een parallel maken met de vervolging van de christenen die zich momenteel wereldwijd voordoet. Een strijd die zich steeds duidelijker manifesteert door middel van andere geloofsgroepen die tegen de christenen zijn maar ook van een Overheid die zich in vele landen steeds duidelijker uitlaat in deze richting!

Jezus schetst het beeld van een vader en twee zonen. Op het verzoek van de vader om mee te helpen in de wijngaard (van het geloof), zegt de eerste ‘Ja, hoor’ maar hij doet het niet. Hij is wat je zou kunnen noemen, helemaal niet begaan met de vader en de zaak van het geloof. Hij is schijnheilig. De tweede daarentegen zegt op de vraag van de vader duidelijk ‘Nee’ maar hij krijgt later spijt, is goed van hart en doet het uiteindelijk dan toch...De Heer houdt met de parabel zijn gezelschap van de Hogepriesters en Farizeeën maar ook ons een spiegel voor want wat volgt er op ons ‘Heer, Heer...ontferm U over ons’: een doen of een laten…?

Terug naar het vormen van een gebedsketen op de dag van de Rozenkrans, 7 oktober: ook een spiegel die ons wordt voorgehouden! Hebben wij het besef van de concrete nood aan dit gebed voor ons land en de omringende landen, voor Europa en de wereld omdat we goed van hart zijn en in geloof als kinderen van God willen meewerken in de wijngaard van de Heer? Of, denken wij ‘Ach, dat is toch ouderwets, wij kunnen het gemakkelijk zelf en hebben God en het gebed van Maria niet (meer) nodig’? Durven wij als christenen eindelijk kleur te bekennen of zijn wij het slechts in naam zoals de gelovigen van het volk Israël ten tijde van de profeet Ezechiël of de apostel Paulus? Stof genoeg om over na te denken, deze week, en om een echte keuze te maken! .... Amen