nieuws
Gastcolumn Mgr. Rob Mutsaerts....
21-07-2017
Tijn
Zinloos geweld door demonstranten tijdens de G20 in Hamburg. Een dwaas in Noord-Korea die kernraketten als speelgoed de lucht in schiet. Met een verrekijker zit hij verguld te kijken waar het ding heen gaat. Een kabinetsformatie waar eigenbelang meer speelt dan landsbelang en oprechtheid ver te zoeken is. Machthebbers in Amerika en Rusland die ons cynisme voeden.
Ook op klein niveau is er weinig vrolijkheid. Verenigingen die fuseren of zich opheffen omdat er gewoon geen vrijwilligers te vinden zijn die zich onbaatzuchtig inzetten. En dan is daar ineens het nieuws van Tijn. Overleden. Net geen 7 geworden. Een ventje met een blonde kuif en rode nageltjes. Tijn weet dat hij letterlijk doodziek is. en wat doet hij: hij zet zich in voor anderen. Als Tijn wordt gevraagd of iedereen dat moet doen zegt hij in goed Brabants dialect: nee, dat moet iedereen zelf weten.
● Geen verborgen agenda
Zo’n ventje is nodig om ons te laten inzien dat het ook anders kan. Dit zieke jongetje, die je niet hoort klagen, die zich niet bekommert om zichzelf, maar begaan is met het leed van anderen, doet ons cynisme smelten en raakt ons echt in het hart. Tussen al het wereldnieuws met grootheden en grote bijeenkomsten, is dit kereltje het kompas, is het dit kereltje dat richting geeft aan je moreel besef. Hij denkt niet eens of hij goed bezig is en wat anderen van hem denken, nee, hij is er zich gewoon niet van bewust. Jezelf wegcijferen en begaan zijn met een ander. Nee, het zijn niet Kim Jong-un, Trump, Poetin en de fractieleiders van ons land die een mens aanzetten tot andere gedachten, tot ander, beter gedrag, maar zo’n gastje van 6 jaar die gewoon zichzelf is en geen verborgen agenda heeft.
Een prachtig voorbeeld van wat Jezus in het evangelie zegt. Jezus zegt dat de dingen des levens waar het echt om gaat, dat je daarvoor niet terecht kunt bij machtigen, wijzen en verstandigen, maar bij kinderen. De eenvoud van kinderen. Wil je je het evangelie eigen maken? Dat kan alleen als we als volwassenen ons de eenvoud van kinderen eigen maken. We vinden het aandoenlijk als Jezus een kind als voorbeeld neemt voor volwassenen, maar het is veel meer dan dat. Er schuilt een diepe levenswijsheid in. Het zijn die mensen die het verschil maken en een kentering teweeg kunnen brengen. Het zijn mensen als St. Franciscus, pater Werenfried van Straten en Tijn, mensen die handelen in de geest van Jezus, die het verschil maken.
En meteen daarna zegt Jezus iets wonderlijks: “Neem mijn juk op uw schouders en ik zal u rust en verlichting schenken”. Neem Mijn juk op uw schouders. Elk huisje heeft zijn kruisje, luidt het gezegde. U weet wat het betekent: iedereen heeft wel een last mee te dragen in het leven; iedereen krijgt zijn portie. Dan kan zwaar zijn. Moet daar nog iets bij komen dan? Krijgen degenen die al belast zijn er nog een extra last bij, een juk?
U weet wat een juk is. Ik ken het nog van een tekening van een heel oud kinderliedje: twee emmertjes water halen. Daar stond dan een tekening bij van een vrouw die een juk op haar schouder heeft en aan beide zijden hangt een emmer gevuld met water. Dat draagt gemakkelijker; de last wordt gemakkelijker te dragen. In Jezus' tijd was een juk een gewoon verschijnsel. Men snapte de beeldspraak.
● Rust en verlichting
Als ik even naar Tijn terug mag keren, die had een zware last te dragen: zijn ziekte. En dan spreekt Jezus over een juk. Maakt dat die last – die ziekte – lichter? Ik ken Tijn niet, maar het leek wel of die ziekte hem niet continu bezighield. Kinderen hebben een eigen levenshouding Het is die levenshouding die Jezus aan volwassenen voorhoudt. Dan sta je anders in het leven. Dan kun je, ondanks eigen beslommeringen, je bekommeren om anderen. Ik bezocht enkele jaren terug een aantal maal een jongen die doodziek was. Hoe beroerd hij ook was, je hoorde hem nooit klagen. Hij was maar om één ding bezorgd: hoe het met zijn ouders en zusjes straks zou gaan als hij er niet meer was; ze moesten niet doodgaan van verdriet. Wonderlijk, zo’n houding. Bij volwassenen kom ik het niet vaak tegen. En ook hier lijkt weer waar te zijn wat Jezus zegt: neem de houding aan van de kinderen Gods. Het juk dat Hij dan aan je geeft is zacht en maakt de last lichter, zo lijkt het wel. En geeft rust en verlichting.
Ik vind het verwonderlijk dat deze kinderen er ons op moeten wijzen. Ik wens u de eenvoud van kinderen toe; dat u dan mag ondervinden dat de lasten draagbaar zijn en dat u, ondanks uw eigen kruisjes en beslommeringen, begaan mag blijven met anderen. Dat geeft – hoe wonderlijk ook – rust en verlichting. Hoevelen hebben het al niet ondervonden. Het is een typisch christelijke houding die de wereld vaak niet begrijpt. God heeft het niet voor niets geopenbaard, nee, niet aan wijzen en verstandigen (die zoeken de oplossingen elders), maar aan kinderen.
Bron: www.bisdomdenbosch.nl
