Ontmoeting en verbondenheid

21-07-2019

Toch ervaren we dan dat we met al onze drukte soms het tegendeel bereiken van wat we eigenlijk beoogden

We weten allemaal hoe het is om een gast te ontvangen, bijvoorbeeld voor een maaltijd, of gewoon voor een kopje koffie of een drankje. Je wilt dan dat de woning er netjes uitziet en dat je het de gast goed naar de zin kan maken, zodat hij of zij op zijn gemak is. Toch is het ook best wel spannend en vraag je je af, of alles wat je nodig hebt wel in huis is, of alles er piekfijn uitziet, of alles naar wens van de gast zal zijn, en of het gesprek enigszins zal gaan vlotten enz. Het wordt nog spannender, wanneer je een heel bijzondere persoon te gast krijgt, zoals bijvoorbeeld Jezus onze Heer zelf.

Het is dan ook goed te begrijpen dat in het Evangelie dat we zojuist hoorden, Marta nogal gespannen en bezorgd was toen Jezus, de Heer, samen met zijn apostelen bij haar op bezoek kwam, vermoedelijk onder meer om de maaltijd te gebruiken en te overnachten als tussenstop op hun route naar Jeruzalem. Jezus was immers niet zomaar iemand. Hij had door zijn prediking, zijn genezingen en zijn hele optreden een grote indruk gemaakt: velen, waaronder de twee zussen Martha en Maria geloofden dat Hij niet alleen een profeet was, maar zelfs de beloofde Messias. Dus is het te begrijpen dat met name Marta zich wat opgelaten en gespannen voelt, nu deze bijzondere persoon met zijn apostelen bij hen te gast is. Ze loopt zich, bij wijze van spreken, de benen uit haar lijf, om maar te zorgen dat het niemand aan iets ontbreekt.

Toch weten we uit ervaring dat juist zo’n gespannenheid en drukte vaak de grootste hinderpaal kunnen zijn om het een gast ècht naar de zin te maken. Want als we namelijk net als Marta volledig in beslag genomen worden door de drukte van het bedienen, dan is er nòch voor de gastheer-gastvrouw nòch voor de gast, een rustig moment om elkaar werkelijk als persoon te ontmoeten. Het blijft dan bij een paar beleefde opmerkingen en plichtplegingen. Maar verder is er eigenlijk geen enkel ècht contact. Men loopt en draaft langs elkaar heen. Men komt niet nader tot elkaar. Er is geen sprake van een ontmoeting tussen personen. En dat geeft uiteindelijk bij iedereen, zowel bij de gastheer-gastvrouw alsook bij de gast, een zeker onbevredigd gevoel.

Dat ontevreden gevoel blijkt bijvoorbeeld uit de opmerking van gastvrouw Martha, die zich bij Jezus komt beklagen: “Heer, laat het u onverschillig dat mijn zuster mij alleen laat bedienen?” En ook Jezus, de gast, toont een zekere ontevredenheid wanneer Hij zegt: “Martha, Martha, wat maak je je bezorgd en druk over veel dingen.”

In zekere zin lijkt soms heel onze samenleving op die drukke Marta. Iedereen heeft het tegenwoordig druk. Er kan uiteraard een gezonde drukte zijn die voortkomt uit verantwoordelijkheidsgevoel, gedrevenheid en betrokkenheid. Maar er kan soms ook een ongezonde drukte zijn die nergens meer echt tot rust komt en die daardoor ook nergens meer tot een echte ontmoeting tussen personen leidt. Zo’n ongezonde drukte kan soms voortkomen uit een soort besluiteloosheid waardoor men niet tot bepaalde prioriteiten komt maar voortdurend achter van alles blijft aanhollen. Men doet alles een beetje maar niets echt goed. Soms kan aan die drukte ook een bepaalde angst ten grondslag liggen: de angst om buiten de boot te vallen en niet mee te tellen in de vaart der volken. Toch ervaren we dan dat we met al onze drukte soms het tegendeel bereiken van wat we eigenlijk beoogden.

We zochten eigenlijk een beetje erkenning, waardering en aandacht bij de ander. Maar juist omdat iedereen het zo druk heeft lijkt niemand meer in staat om echt tijd, waardering en aandacht voor een ander op te brengen.

En zo kan er bij de hedendaagse mens, ondanks zijn eventuele materiële welvaart, toch veel onbehagen groeien. Zo vragen velen zich af: waarom moet ik me zo voortdurend uitsloven terwijl ik er uiteindelijk zo weinig aan persoonlijke waardering voor terug krijg. En net als Martha kunnen wij ons dan gaan beklagen bij de Heer en geërgerd en jaloers worden op andere mensen die, zonder zich zo druk te maken, veel gelukkiger schijnen te zijn als wijzelf. Op zich zijn die ergernis en jaloezie begrijpelijk, maar ze helpen ons niet echt verder. Het voornaamste zal zijn dat wij zelf tot bepaalde keuzes komen en een zekere herschikking van onze eigen prioriteiten tot stand brengen.

Om ons daartoe te stimuleren zegt Jezus: “Martha, Martha, wat maak je je bezorgd en druk over véél dingen. Slechts één ding is nodig” Wat zou dan wel dat ene ding dat nodig is, kunnen zijn? Die ene prioriteit zou je in meer hedendaagse woorden kunnen aangeven als: persoonlijke ontmoeting en verbondenheid, tussen mensen onderling, maar bovenal ook tussen mensen God. In Bijbelse woorden heet dat: “Gij zult de Heer uw God liefhebben met geheel uw hart en geheel uw ziel; en uw naaste als uzelf.” Dat is de ene grote prioriteit, die boven alles staat.

Kortom: probeer te midden van al je dagelijkse bezigheden, de persoonlijke ontmoeting in liefde niet te vergeten. Want in al onze bezigheden kunnen immers de routine of de drukte binnen sluipen. Zo bijvoorbeeld, wanneer wij hier in deze Eucharistie bijeen zijn, is het belangrijk om voor ogen te houden, dat we hier niet louter een ritueel afwerken, maar dat we hier bijeen zijn voor een ontmoeting, een ontmoeting met Jezus Christus, in wie Gods liefde onder ons komt, en dat we door die ontmoeting ook elkaar nog dieper leren waarderen als kinderen van God, als broeders en zusters in Christus.

Hetzelfde geldt voor onze dagelijkse activiteiten in het gezin of op het werk: laten we ook daar elkaar als menselijke persoon nooit uit het oog verliezen. Er moet uiteraard van alles gedaan worden, ieder heeft zijn taak, maar laten we in dat alles nooit de liefde, de persoonlijke aandacht en ontmoeting, de uitwisseling van gedachten en ervaringen vergeten. Zoals Jezus zegt over Maria, die aan zijn voeten zat en naar zijn woorden luisterde: zij heeft het beste deel gekozen, namelijk de persoonlijke ontmoeting en verbondenheid met de Heer, en het zal haar niet ontnomen worden. Want juist in die persoonlijke ontmoeting ontstaat een verbondenheid die blijvend is en die al onze voorbijgaande en vergankelijke activiteiten overstijgt.

Het is een keuze zegt Jezus. Maria heeft het beste deel gekózen.

Ook wij kunnen die keuze maken: tijd nemen en ruimte maken om onze Lieve Heer te ontmoeten, om met Hem in gesprek te gaan, contact met Hem zoeken, Hem beter leren kennen in zijn Woord. Door hier vanavond/vanmorgen te zijn voor de Eucharistie hebben we al zo’n keuze gemaakt. Laten we trouw blijven aan die keuze, en er ook in ons dagelijks leven ruimte voor maken.