Sint-Theresiakerk Lennisheuvel
A | A | A

nieuws

Overweging wocoviering van 6 mei

08-05-2018

Overweging tijdens de woord- en communieviering van 6 mei 2018. 

Eerste lezing : Cornelius, een Romeinse bevelhebber maar een vroom man, heeft na een visioen Petrus laten ophalen om te horen wat hij te zeggen heeft. (Handelingen van de apostelen, 10, 25-26,34-35,44-48)

Evangelie: Johannes, 15.9-17. Dit is een gedeelte van de afscheidstoespraak van Jezus voordat Hij werd overgeleverd.

Wat een moeilijk verhaal, dit evangelie! Maar ook de eerste lezing heeft ongemakkelijke consequenties. We lichten er een aantal dingen uit. 

De gave van de heilige Geest werd ook uitgestort over de heidenen die bij de toespraak van Petrus waren. Petrus besefte nu pas goed, dat er voor God geen aanzien des persoons bestaat, dat ieder die God vreest en het goede doet Hem welgevallig is.

Valt een atheïst buiten Gods aandacht? Is het niet geloven in het bestaan van God een reden voor God deze mens af te wijzen? Kan het niet zijn dat deze mens een te beperkt beeld heeft van de schepping en van de onnaspeurlijke oorzaak die wij God noemen? Wij misschien ook?

Misschien doet deze mens wel degelijk het goede maar is hij niet in staat iets te vrezen dat hij niet kan begrijpen?

Is het beeld van een God die ergens daarboven zit en alles op aarde regelt niet allang achterhaald? Is de uitspraak: “Als God het wil” niet eigenlijk een belediging van God? Op die manier krijgt God de schuld van alles!

Wat bedoelt Petrus eigenlijk met: “vrezen”? Wij weten dat je enkele menselijke zelfbenoemde halfgoden als Poetin, Erdogan, Assad of Trump echt wel moet vrezen. Als je dingen doet of zegt die hen niet bevallen dan mag je je bergen voor hun toorn!

Petrus besefte dat er bij God geen aanzien des persoons bestaat. De goede boodschap geldt voor allen. Dat is een boodschap van liefde van God voor álle mensen.

Jezus zegt in het evangelie dat de Vader Hem liefde heeft toegedragen. Onze band met God via Jezus is een liefdesband. Dat is zijn Goede Boodschap! Zijn Blijde Boodschap! Hij heeft dat in een gelijkenis toegelicht in het verhaal over de verloren zoon. Toen deze al zijn, van zijn vader gekregen geld had verbrast en alles had verprutst ging hij vol berouw terug naar zijn vader, die hem niet verstootte maar omhelsde en een feest liet aanrichten omdat zijn zoon was teruggekeerd.

Jezus zegt: “Dit is mijn opdracht: dat jullie elkaar liefhebben met de liefde die Ik jullie heb toegedragen. Als je mijn opdracht ter harte neemt, zul je in liefde met Mij verbonden blijven. De grootste liefde die iemand zijn vrienden kan betonen, bestaat hierin dat hij zijn leven voor hem geeft.”

Is het voorbeeld dat Jezus heeft gegeven, Hij liet zich zonder verzet doden, het voorbeeld dat wij moeten navolgen? Of is het toch wat eenvoudiger? Hopelijk wel!

Kun je je leven ook op een andere manier voor iemand geven? Ja natuurlijk! Echtelieden beloven elkaar eeuwige trouw. Ouders hebben alles over voor hun kind. Iemand geeft zich helemaal in zijn werk. Een politicus of een vakbondsbestuurder geven hun hele welzijn voor de zaak waarvoor ze strijden. Zij lopen  grote persoonlijke risico’s te worden afgebrand. Op allerlei manieren “vergeten” zij zichzelf. Op de een of andere manier geven zij hun leven!

Jezus draagt zijn leerlingen op er op uit te gaan en vrucht te dragen, vruchten die blijvend zijn. Wij zijn ook zijn leerlingen, toch?....

Jezus belooft dat de Vader je alles zal geven wat je Hem vraagt in zijn Naam. Zijn we daar al eens in teleurgesteld? Ik denk het wel. Doen we dat dan verkeerd? Heeft Jezus echt bedoeld dat we mogen vragen veel geld te hebben, of een mooie auto, slagen voor je rijexamen of dat we een keer winnen in een loterij? Genezing van een zieke?

We hebben hiermee nog problemen. Is er in het verhaal over Jezus iets te vinden dat ons verder helpt?  Hij bad altijd tot zijn Vader om genezing voor degene die voor Hem stond. Hij had medelijden met zijn leed. Hij had hem lief. Zijn Vader bracht genezing, Jezus niet.

Toen Hij bad voor zichzelf, in de hof van Getsemané: Vader, laat deze kelk aan mij voorbijgaan”, werd Hij niet verhoord. Eigenlijk gaf Hij nu zijn Vader de verantwoordelijkheid voor wat Hem overkwam. Maar zo werkt het kennelijk niet. Wat Hem overkwam was niet het werk van zijn Vader, maar van de vele liefdeloze mensen die Hem belaagden. In tweede instantie zei Hij: “Maar niet mijn wil, maar uw wil geschiede”. Mooi, maar nog steeds legde Hij daarmee de verantwoordelijkheid bij zijn Vader.

Toen Hij ging sterven, riep Hij de hartverscheurende woorden: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten! En Hij stierf.

Gelukkig is Hij verrezen. Daarmee is Hij een teken van de liefde van God voor alle mensen. Hij geeft wat je werkelijk nodig hebt: liefde. Liefde betekent het accepteren van elkaar, juist omdat God jou geaccepteerd heeft. Hij zal je helpen vrucht te dragen in de liefde tot elkaar.