Sint Jans Onthoofdingkerk Liempde
A | A | A

nieuws

19e zondag van het jaar....

12-08-2018

God nodigt uit, omhelst en deelt zijn leven met ons

God openbaart zich uit liefde tot ons en dat is op uitmuntende wijze zichtbaar in zijn zoon Jezus Christus maar ook in het levensvoorbeeld van de Aartsvaders, de profeten en de heiligen. Wij mensen leven van deze liefde, meen ik kunnen te stellen, en natuurlijk ook van de liefde van de medemens die zijn of haar hart voor ons openstelt. Hoe kunnen we anders de woorden van de apostel Petrus ‘Heer, U hebt woorden van eeuwig leven tot wie zouden wij anders gaan!?’ verstaan. Deze woorden drukken de liefdesband uit waartoe God het initiatief heeft genomen en die ons tot zijn familie maakt.

De profeet Elia, boodschapper van de Allerhoogste God is het ongeloof van het volk Israël als het ware zat en wil het bijltje er bij neergooien. De mensen weigeren om de liefde van God, God zelf, aan te nemen. Hij valt in een diepe slaap en dan doet God zijn werk immers nadien wordt Elia tot twee keer toe wakker om op verzoek van een engel, vooral goed te eten en te drinken van hetgeen God voor hem bereid heeft. Gesterkt en wel aanvaardt hij opnieuw zijn missie, 40 dagen lang door de woestijn totdat hij bij de berg van God, de Horeb, komt. Op deze berg zal God zich aan hem openbaren niet in het geweld van de natuur maar in een zachte bries, de wind van de liefde die God zelf is…

In Jezus' tijd is er opnieuw sprake van ongeloof want ja, Hij is toch de zoon van de timmerman en hoe kan Hij dan de beloofde Verlosser zijn? En toch is Jezus de zoon van God, de redder die door de profeten is aangekondigd en door de woorden van Gods boodschappers serieus te nemen, worden de mensen uitgenodigd om te geloven en Hem aan te nemen als de door God gewilde openbaring van zijn liefde voor ons..in menselijke gedaante van vlees en bloed.

Echter zowel in de tijd van de profeet Elia als in die van Jezus is er, zoals zo vaak, gemor en verzet om God en zijn boodschap aan te nemen in geloof. Wat betekent het woord ‘morren’ eigenlijk? Deze herkenbare houding van mensen kan van doen hebben met een ontevreden zijn over een bestaande levenssituatie, een beklag doen over iemand of iets maar ook met het niet aanvaarden van Gods wil….Zie maar naar het gemor van de Joden bij de uittocht uit Egypte bij de dreiging van het leger van de vijand vlak voor de Rode zee, bij het gebrek aan eten en water in de woestijn, tegen het gezag van Mozes en Aäron die namens God optreden en in het navolgen van de door God gegeven geboden…Dit alles is terug te voeren op twee woorden: ongeloof en onwil of met andere woorden niet met God op weg willen gaan door zijn openbaring van reddende liefde te aanvaarden.

In Jezus’ tijd was het al niet anders want er wordt naar Hem gekeken met een louter menselijke blik waardoor de mensen zijn ware identiteit niet kunnen ontdekken. Dat is nu al niet veel anders als je de woorden hoort: ‘Hij was een ethisch goede mens.’ Hij nodigt hen en ons echter keer op keer uit om niet met menselijke ogen maar met de bril van het geloof, de ogen van het hart, naar Hem te kijken. Het hart is immers bij ons mensen de plek die bij uitstek gevoelig is voor de openbaring van de liefde door God en of mensen...Door zo te zien kunnen zij en wij ontdekken dat God, de Vader in zijn zoon Jezus Christus zijn ultieme liefde voor ons tot uitdrukking brengt, voor ons zorgt, ons redt en over ons waakt….

Bij tegenslag in een mensenleven, toen en nu, komt er vaak ontevredenheid, ongeloof en onwil opzetten die ons verwijderen van God en de medemensen. Het antwoord van Jezus is: ‘Geloof in de heilzame wil van God die liefde is en neem haar aan.’ En deze woorden mogen tot onze verbeelding spreken immers zijn wij niet als kinderen van God gemerkt met het zegel van de Heilige Geest, door het Doopsel en het Vormsel, dat is het zegel van de liefde!? Tijdens onze missie en vakantie in Letland maakte een familie ons dat duidelijk door het antwoord te geven op het ‘gemis’ van onze vrienden gedurende de rest van het jaar: ‘Jullie zijn niet weg uit Letland, jullie zijn alleen een tijdje niet geweest.’ Dat wil zoveel zeggen als, we hebben jullie in ons hart gesloten en daardoor blijven wij als familie en in liefde met elkaar verbonden. Zo is het ook tussen God en mensen…. Amen