Drie Wijzen op weg...

06-01-2019

Taizé en de drie Wijzen

Op 1 januari nam ik in Riga deel aan een Taizéviering. Jong en oud van de verschillende christelijke gemeenschappen en hoogwaardigheidsbekleders namen dan deze traditionele bijeenkomst aan het begin van het nieuwe jaar, deel. Er werden verschillende liederen met gemakkelijk in het gehoor liggende teksten en melodieën bij herhaling gezongen. Ook werd er geluisterd naar een passend stukje Evangelie, was er ruimte voor gebed en een stille tijd van circa 10 minuten… Ik kwam er tot rust en het gaf mij een warm thuisgevoel binnen de gemeenschap van de aanwezigen omdat je samen op weg bent, de Heer als was Hij de ster uit het Evangelie volgt en je vanuit en in je hart geschenken geeft en ontvangt…

De Wijzen in het Evangelie, astrologen naar alle waarschijnlijkheid of met een modern woord wetenschappers, zagen een bijzondere ster die in het verleden al was aangekondigd als het teken van de geboorte van een grote koning. Zij gingen in vertrouwen op weg, ontmoetten in het kind in de kribbe de koning en gaven Hem geschenken. Wat echter heel bijzonder was en is dat zij vol vreugde en geloof, door een boodschapper van God geleid, terugkeerden naar huis.

Het heldere doch zachte licht van de ster was op deze reis voor hen een oriëntatiepunt en een baken in de verte. Door echter steeds naar boven te kijken en de ster te volgen, verwachtten zij als het ware ook het heil of geluk van de hemel, zouden wij misschien wel mogen zeggen. De ster was voor hen als een lied dat steeds inwendig en met dezelfde woorden werd herhaald en vergelijkbaar met het licht dat opgaat over Jeruzalem, laat de profeet Jesaja ons weten. Het gaf hen en vreugde en een stukje houvast voor het leven dat voor hen lag…

De Wijzen gingen met vertrouwen op weg maar wat zij nog niet wisten is dat het een reis was met God en naar Hem toe immers het kind in de kribbe is, zoals zij dat later zullen ontdekken de zoon van God die mens geworden is om ons te bevrijden van de beklemmende macht van de materie die tot zonde verleidt. Ook de apostel Paulus werd door en licht omstraalt en geleid waardoor hij, door zijn verkondiging, van een vervolger van de Kerk tot een van de steunpilaren werd. Wellicht mogen wij dan ook zeggen dat de ster voor de Wijzen net zoiets was als de Heilige Geest voor de apostel Paulus, de leidsman naar het ware leven, het leven met God en de medemensen dat zich meedeelt. Immers dat is de kernboodschap van het Evangelie…

Geschenken mag je belangeloos leren geven anders zijn het geen geschenken maar veeleer een bevestiging van het spreekwoord ‘Voor wat, hoort wat’ dat uit is op gelijk oversteken en persoonlijk gewin. Het Evangelie geef je voor niets door want oprechte liefde geef je gratis en voor niets aan elkaar net zoals Jezus dat steeds heeft gedaan en door ons heen nog altijd doet. Maar omdat steeds weer te kunnen en te blijven doen is er regelmatig tijd of stilte nodig om steeds weer opnieuw te beseffen dat dit de enige weg is die leidt naar het ware geluk waartoe God ons uitnodigt en wat de Wijzen hebben ontdekt op weg naar en in de Aanbidding van het kindje Jezus in de kribbe. En geeft dat tenslotte niet een warm thuisgevoel zoals ik dat aan het begin van deze korte overdenking omschreef omdat je je opgenomen weet in de gemeenschap met God en elkaar!? Laten we dat vooral blijven doen in onze parochie. Amen.