Jezus in de woestijn....

18-02-2018

God als onze bron van liefde

‘Terug naar de bron’: we horen deze woorden zo vaak. Gaat het over de bron waaraan we onze (tijdelijke) dorst naar water kunnen lessen zoals dat vaak node gemist wordt in de landen van de Vastenactie of is het veeleer, binnen de context van de 40 dagen-tijd, de bron van het levende water, Jezus die bedoeld wordt? Ik ben van mening dat het over de laatstgenoemde bron gaat temeer er wereldwijd een groot verlangen bestaat naar liefde en zegt de apostel Johannes niet God is liefde. Met andere woorden ‘terug naar de bron’ betekent ‘terug naar God’. Mensen dorsten naar liefde vanwege bijvoorbeeld de groeiende eenzaamheid van jongeren en ouderen, de discriminatie en uitsluiting van mensen van allerlei pluimage, de droevige realiteit van de vele gebroken gezinnen en soms ook de ‘kilte’ in de gemeenschap met een Kerk die te nadrukkelijk bezig is met de structuren en regels...

Water is verwoestend maar ook leven brengend, deze boodschap horen we in het boek Genesis, het boek van de schepping of het eerste boek van de vijf boeken van Mozes, de Pentateuch. God sluit een verbond met Noach en betrekt daarin niet alleen zijn gezin maar ook de dieren met andere woorden, de gehele schepping. Er zal nooit meer zo’n verwoestende watervloed komen zoals er is geweest ten tijde van Noach en ter bevestiging geeft Hij het verbondsteken van de kleurige regenboog in de wolken. Als het ware zijn Noach, zijn gezin en de dieren ‘schoongewassen’ van de zonden van de mensen die de woede van God hadden opgewekt. De verbinding met het sacrament van het Doopsel is eenvoudig te maken…

Van hieruit maken we dan ook een koppeling met het Evangelie. Jezus is, voorafgaand aan de passage van vandaag, gedoopt in de Jordaan door Johannes de Doper en God, zijn Vader, heeft de bekende woorden gesproken:’Gij zijt mijn welbeminde zoon in wie ik welbehagen heb. Luistert naar Hem...’ De identiteit van Jezus is daarmee onthuld en het is een moment van Gods heerlijkheid. Hoe anders zijn de regels over de woestijnervaring, een groter contrast kun je bijna niet voorstellen! Jezus wordt drievoudig beproefd om stenen in brood te veranderen, van het dak van de Tempel te springen en de hemelse macht in te ruilen voor de aardse macht van de Satan. Het gaat hier om beproevingen van geestelijke aard en dat is heel wat anders dan de verleidelijke lichamelijke bekoringen in het TV programma ‘Temptation Island’. Jezus doorstaat deze beproevingen echter glansrijk en wijst het Kwaad de deur om daarna, na de gevangenneming van Johannes de Doper, te beginnen met de verkondiging van de Blijde Boodschap…

Beide lezingen spreken kort gezegd over een handelen in liefde door God die daardoor een antwoord van verzoening geeft op het diepe verlangen van de mensheid en de schepping naar de eenheid met God die liefde is en naar God in de persoon van zijn zoon, Jezus Christus, onze Heer...

Ook ons eigen leven kent pieken en dalen. De eerste kenmerken zich door momenten van verfrissing en groen leven, terwijl de tweede opvallen door momenten van droogte en dorheid, het leven als in een woestijn. Dit alles doet je tegelijkertijd je eigen sterfelijkheid beseffen...Het is echter goed om ons bij de pieken, de dalen en ook de middelmatigheid van ons leven te beseffen, zo zegt de apostel Petrus in zijn eerste brief, dat de rechtvaardige dat is Jezus, gestorven en verrezen is voor allen. Hij heeft water en bloed gegeven als heilige tekens van leven die een alles overstijgende verbondenheid in liefde uitdrukken. Zij zijn een antwoord op ons diepe verlangen naar de bron, de Liefde. Het ontvangen van deze sacramenten van het Doopsel en de Eucharistie en een van daaruit verantwoordelijk leven in geloof in Jezus Christus zal onze dorst naar het leven, naar de Liefde(!) lessen omdat deze bron, God zelf, onuitputtelijk is… Amen

Bron van verfrissend leven