Ik ben stil

04-05-2024

Dodenherdenking in de Liempdse kerk op zaterdag 4 mei 2024

Op zaterdag 4 mei 2024 was in de kerk van Liempde de jaarlijkse Dodenherdenking. Dit keer helemaal want wegens het verwachte slechte weer vonden ook de kranslegging, de toespraak, de gedichten, de Last Post en de twee minuten stilte in de kerk plaats. Het was een waardige en ingetogen bijeenkomst waarnaartoe velen de weg hadden gevonden.

Stil op deze dag.

Stil als voor de storm, slechts twee minuten van je tijd.

Laten we stil zijn met immens ontzag.

Stil, doodstil, voor hen die vielen voor onze vrijheid.

De voorbeereiding en uitvoering was, zoals al jaren, in goede handen van de organisatie Algemeen Belang Liempde (ABL). Ook dit keer verliep weer alles perfect, op het weer na dan. De bezoekers in/van het Concordiapark werden gewaarschuwd en naar het kerkgebouw gedirigeerd. Eerder deze avond was al via sociale media gecommuniceerd.

Een mooie dienst met veel zang van Cantate Domino en inspirerende gedichten luidde de viering om 19.00 uur in. Kaarsjes werden aangestoken, gedichten gelezen en een korte toespraak door pater John Varikuti. Mooi om samen op deze wijze te gedenken.

Na passende digitale muziek als overbrugging, startte het ‘Concordiagedeelte’ in de kerk. Er was een toespraak van wethouder Désiré van Laarhoven-van Abeelen, er waren weer gedichten en het Gilde Sint-Antonius Abt gaf acte de présencie. Helaas was er voor een gildegroet te weinig ruimte in de kerk. Na een prachtig geblazen Taptoe was het twee minuten oorverdovend stil.

Het persoonlijke verhaal van Sijmen van Berkel maakte veel indruk. Hij las het wee keer: een keer tijdens de dienst en een keer na afloop. Hij heeft het verhaal samen met zijn moeder Agnes geschreven. Het gaat over zijn overgroot opa die bij het verzet zat, gevangen genomen is en daarna in kamp Amersfoort terecht is gekomen.

Klompen

In de stilte van deze dag, herdenk ik hen, de helden die vochten, de onschuldigen die stierven. Mijn overgroot opa, gevangen in Amersfoort, zijn verhaal draag ik mee als een kostbaar goud.

Klompen, ooit simpel schoeisel, nu symbolen van pijn,

in Amersfoort een martelwerktuig, een gruwelijk festijn.

Stadse jongen, onwetend van hun klemmende kracht,

zijn voeten gevangen, zijn loop weggebracht. Klompen,

symbool van een donker verleden, een last die hij droeg,

een wond die bleef smeden.

De verhalen van mijn oma, mijn moeder, zo kostbaar en puur,

ze geven betekenis, ze tonen ons de waarde van het uur.

In een wereld vol oorlog, vol verdriet en pijn, staan we stil,

twee minuten, om niet vergeten te zijn.

Voor mijn overgrootouders, voor alle slachtoffers van strijd,

in de stilte van deze dag, blijft hun herinnering altijd.

Dank aan ABL voor de organisatie van deze bijeenkomst, pater John Varikuti, het kerkkoor Cantate Domino, alles sprekers en muzikanten en aan alle medewerkers en vrijwilligers die de viering hebben mogelijk gemaakt. ‘W’ll meet again in 2025’.

De Dodenherdenking vond in zijn geheel in de kerk van Liempde plaats