nieuws
Vertel het door
17-03-2024
Wij willen Hem ook ontmoeten, Jezus
Als het waar is, dat we door Jezus te ontmoeten, de diepere zin van ons leven hebben gevonden, waarom zouden we dat dan niet met iedereen willen delen?
Overweging van diaken Pierpaolo, zondag 17 maart in de Sint-Petrusbasiliek in Boxtel:
Op vrijdagochtend waren mijn vrouw Andrea en ik uitgenodigd op een basisschool.
We werden gevraagd om met de kinderen over het geloof te praten.
Ik vroeg de kinderen het volgende:
Op zaterdag en zondag moet ik een preek houden in de kerk en iets tegen de mensen zeggen om ze voor te bereiden op Pasen. Wat denken jullie? Wat kan ik de mensen in de kerk vertellen?
Sommige kinderen begonnen meteen:
“Het is simpel. Je zegt dat Jezus voor hen allemaal aan het kruis is gestorven en daarna terug is gekomen uit de dood om hen gelukkig te maken”.
Simpel, toch? 8-9 jaar oud!
En ik dacht: ja, daarom vraagt Jezus ons om als kinderen te worden om zijn koninkrijk te ontvangen.
Het leukste was echter om de gezichten van de andere kinderen te zien, de kinderen waar thuis niet over geloof werd gesproken.
Heel verbaasd vroegen ze:
“Maar is er dan echt iemand teruggekomen uit de dood? Hoe is dat mogelijk? Hoe gaaf moet het zijn om na de dood terug te komen en weer te leven!”
En de andere kinderen, zij die Jezus kenden, begonnen zo mooi over Hem te vertellen:
“Natuurlijk kwam Hij terug uit de dood”, zeiden ze, “dus dan kunnen we straks voor altijd bij onze opa's en oma’s zijn”.
Als we ze hier zouden brengen, zouden ze een prachtige preek houden.
Het was alsof ze Jezus zelf hadden gezien.
Geen woorden uit boeken of verhalen van anderen. Ze vertelden een persoonlijke ervaring.
Zoals Filippus en Andreas waarschijnlijk deden in het evangelie van vandaag.
Ze zullen verteld hebben hoe gaaf het was om bij Jezus te zijn.
De leerlingen zullen iedereen wel verteld hebben dat Jezus sprak over liefde, vrede, gerechtigheid en dat hij mensen geneest.
En dus wilde iedereen Hem ontmoeten.
Wij willen Hem ook ontmoeten, Jezus.
Het is het verlangen dat ons beweegt om op een bepaalde manier te leven, ondanks alle tegenslagen.
Een diep verlangen dat ons bezielt: we willen Jezus zien.
Niet alleen over Hem horen of Zijn woorden lezen.
Jezus zien, met de ogen van de ziel, met onze innerlijke blik, in gebed.
Ook mensen buiten deze kerk willen Jezus zien.
We weten hoeveel "honger" er in de wereld is naar de diepe betekenis van het leven.
Zoals de Grieken in het evangelie, die ver van het geloof staan, vragen ons mensen ook vandaag om hen Jezus te laten zien.
Ik zou heel graag willen dat het vandaag gebeurt zoals het die dag gebeurde.
Dat zij, die Jezus willen ontmoeten, zich tot de leerlingen zouden richten. Tot ons.
Wat zou het mooi zijn als wij het waren, Zijn volgelingen, die mensen bij Jezus konden brengen zoals Filippus en Andreas.
Maar helaas komen zij, die ver van het geloof af staan, vaak niet meer naar ons toe, omdat wij misschien ons enthousiasme en de vreugde van ons geloof verloren hebben.
Misschien zijn we niet eens meer geïnteresseerd om anderen over ons geloof te vertellen of durven het niet.
Degenen die God zoeken, zijn te vaak alleen op hun zoektocht.
Ze hebben moeite om, ook onder ons, Jezus’ volgelingen, mannen en vrouwen te vinden die in staat zijn om hen te ontvangen, die bereid zijn om naar hen te luisteren, die bereid zijn om hun reisgenoten te worden.
En dus zoeken deze mensen het elders, misschien bij wie veel minder te bieden heeft, terwijl wij mopperen en ons afvragen waarom ze niet naar de kerk komen.
Maar als het waar is, dat we door Jezus te ontmoeten, de diepere zin van ons leven hebben gevonden, waarom zouden we dat dan niet met iedereen willen delen?
Mogen deze dagen, die ons voorbereiden op Pasen, ons het enthousiasme en de vreugde van de eerste leerlingen van Jezus geven.
Zonder erop te wachten perfect te zijn maar beginnen zoals we zijn, getuigen, vol aanstekelijke vreugde omdat we een schat hebben gevonden waarover we iedereen willen vertellen en iedereen die we ontmoeten ervan willen laten genieten.
Amen
