Eenheid in verscheidenheid

Klik hieronder op een kerkdorp

A | A | A

vragen & antwoorden: alles

overzicht

Klik op vraag om antwoord af te beelden

Wat is de Actie Kerkbalans?

De Actie Kerkbalans is een landelijk georganiseerde geldinzamelingsactie in alle parochies van Nederland. Via deze actie vragen de parochie- en kerkbesturen een bijdrage van de leden van de kerk. Zeg maar een contributie en dan voor een heel jaar. 

Wanneer vindt deze actie plaats?

Deze Actie Kerkbalans vindt plaats in de maand januari. In de maand oktober wordt een herinnering gestuurd. 

Waar wordt het geld van deze actie voor gebruikt?

Dit geld wordt gebruikt voor de exploitatie van de parochiekerk: de verwarming en verlichting van de kerk, de onderhoudskosten, kosten van verzekering en abonnementen. Maar ook voor de kosten van de erediensten en het groot aantal werkgroepen, zoals de zorg voor de zieken, de kerkversieringen, de kosten van de schoonmaak.

Wie organiseert deze actie?

De organisatie van deze actie wordt centraal door het parochiebestuur aangestuurd en gecoördineerd. Ze worden per geloofsgemeenschap (kerkdorp) door werkgroepen georganiseerd. Hiervoor zijn tientallen vrijwilligers in elk kerkdorp actief. 

Wie krijgt de brief met het verzoek om een bijdrage te geven?

Deze brief wordt aan één persoon van het gezin/adres, het ‘gezinshoofd’, gericht. Deze geldt dan voor alle parochianen op dat adres. Naar gelang de grootte van het gezin of de bewoners op dat adres kan een bijdrage worden overgemaakt.

Hoe groot is de bijdrage per gezin?

Deze is niet precies vastgesteld, ook niet voor groepen van parochianen of op basis van de gezinsgrootte. De Nederlandse Bisschoppen gaven eerder een richtlijn van circa 1 procent van het netto-inkomen. Dat is voor velen een hoog bedrag, minder mag natuurlijk ook. 

Mogen we ook minder geven dan 1 procent van het inkomen?

Natuurlijk mag dat: geef naar draagkracht. Geef voor wat de kerk, de geloofsgemeenschap, u waard is. We zijn met elke bijdrage blij. Vergelijk het met de contributies van andere verenigingen waar u lid van bent of uw kinderen lid van zijn. Hun contributies variëren vaker van € 35,-- tot € 150,-- per persoon per jaar of soms zelfs meer.

Heeft de parochie nog meer bronnen van inkomsten?

Ja, maar niet zoveel. De kerkbijdragen via de Actie Kerkbalans vormen de hoofdmoot. Daarnaast zijn er inkomsten vanuit de collectes in de vieringen, donaties en schenkingen en rente- en andere inkomsten. De parochie krijgt van geen enkele overheidsinstantie subsidie, ze moet alles zelf betalen.
Een kleine uitzondering vormen de bijdragen die we soms voor de restauratie van de monumentale kerkgebouwen: drie kerken zijn Rijksmonument, één kerk is Gemeentelijk monument. Hier staan echter weer andere financiële verplichtingen tegenover.  

Wie zijn de leden van de Kerk?

Dat zijn alle katholieken die als lid van de Rooms-Katholiele kerk zijn ingeschreven. Lid van de Kerk werd of wordt je via het verkrijgen, het toegediend worden van het Heilig Doopsel.

Kan ik me ook afmelden als lid van de Kerk?

Ja dat kan. Dat gaat volgens een vaste procedure. Neem hiervoor contact op met het parochiesecretariaat.

Hoe wordt het ledenbestand van de parochie actueel gehouden?

Dat gebeurt met behulp van het programma SILA. In de Basisregistratie Personen (BRP) van de gemeente staat achter de naam van iedere burger die is opgenomen in de SILA-administratie een 'SILA-stip'. Het is niet letterlijk een stip, maar een digitaal kenmerk. Wanneer de betrokken burger verhuist of overlijdt, weet de gemeenteadministratie door dat kenmerk dat de mutatie ook moet worden doorgegeven aan de SILA. De gemeente weet niet bij welk kerkgenootschap de betrokkene hoort, wél dat mutaties moeten worden doorgegeven. Bij de SILA weet men bij welke kerk de betrokkene hoort en zo kan de SILA de binnengekomen mutatie(s) dus doorgeven aan het kerkgenootschap waar het om gaat.
Het verkeer tussen de burgerlijke gemeenten en de SILA verloopt geheel geautomatiseerd, evenals het verkeer tussen de SILA en de centrale bureaus van de deelnemende kerkgenootschappen. Kerkleden die niet willen dat hun gegevens in de SILA-administratie staan, kunnen dit kenbaar maken aan hun kerkgenootschap. De gegevens worden dan onmiddellijk verwijderd en de 'SILA-stip' wordt automatisch weggehaald. En dat betekent dan dat de kerk over de betrokkene geen mutaties meer krijgt vanuit de burgerlijke gemeente. 
Voor kerkleden die niet langer kerklid willen zijn geldt uiteraard ook dat zij op hun verzoek uit de administratie verwijderd worden. De burgerlijke gemeenten geven aan de SILA verhuizingen, overlijden, naamswijzigingen en wijziging in de burgerlijke staat door. SILA op zijn beurt meldt eventuele nieuwe aanmeldingen en afmeldingen aan de burgerlijke gemeenten.

Wat moet ik doen als de adressering niet juist is?

Graag meteen doorgeven aan het parochiesecretariaat. Deze geeft de nieuwe dan wel de aan te passen gegevens door aan een van onze ledenadministrateurs. Deze persoon of personen past/passen het kerkledenbestand dan zo snel mogelijk aan. Elke maand wordt het kerkledenbestand met behulp van SILA sowieso aangepast, geüpdatet.

Blijft het geld dat ik betaal in het kader van de Actie Kerkbalans ook binnen onze eigen geloofsgemeenschap, ons eigen kerkdorp?

Ja, dat gebeurt. Elke geloofsgemeenschap (kerkdorp) heeft als onderdeel van de Heilig Hartparochie op zijn naam een eigen bankrekening bij de Rabobank. Op die rekening komen per geloofsgemeenschap (kerkdorp) de inkomsten te staan. Deze worden dus per dorp apart geboekt en voor die kerk en diensten gebruikt.

Worden de bijdragen van de parochianen van Boxtel, Esch, Lennisheuvel en Liempde via de Actie Kerkbalans ook in die kerkdorpen besteed?

Ja dat klopt. In de boekhouding van de Heilig Hartparochie wordt van elke geloofsgemeenschap een aparte ‘boekhouding’ (kostenplaats) bijgehouden. Daar worden ook alle inkomsten van die geloofsgemeenschap op geboekt. Dus naast de kerkbijdragen ook de collectes, donaties en rente- en andere inkomsten.

Worden de uitgaven voor de parochianen van Boxtel, Esch, Lennisheuvel en Liempde via de Actie Kerkbalans ook door die kerkdorpen betaald?

Ja, ook dat klopt. Het bestuur heeft op basis van het fusiedocument besloten dat de inkomsten én de uitgaven van elke geloofsgemeenschap duidelijk en geoormerkt moeten worden geadministreerd. Hiertoe is de financiële administratie inmiddels ingericht. Het is de bedoeling dat elke geloofsgemeenschap, wat eenvoudig uitgedrukt, in principe ‘zichzelf bedruipt’.

En hoe gaat dat dan met de kosten die voor de hele parochie worden gemaakt?

Deze kosten, bijvoorbeeld de kosten van de website of die van secretariaat, worden over de vier geloofsgemeenschappen verdeeld. Dit gebeurt op basis van een door het bestuur vastgestelde verdeelsleutel. Hierbij worden ‘in Boxtel’ de algemene kosten duidelijk gescheiden van de kosten die voor de geloofsgemeenschap Boxtel zelf worden gemaakt.

De acceptgirokaarten zijn een beetje ‘verleden tijd’; ze gaan straks wellicht verdwijnen. Worden deze nog gebruikt?

Deze zijn tot enkele jaren geleden verstrekt. Omdat deze door de parochianen heel weinig worden gebruikt en er voor de parochie extra kosten aan zijn verbonden heeft het bestuur besloten om géén acceptgirokaarten meer bij te voegen. 
In de brief van de actie zelf wordt duidelijk vermeld hoe er kan worden betaald.

Kan ik de bijdrage ook van de belasting aftrekken?

Ja dat kan en wel voor de volle 100 procent. De parochie is als ANBI-organisatie aangemerkt. De gegevens hiervan staan op deze website onder het hoofdstuk ‘Financiën’. U moet dan wel aan enkele afspraken voldoen. Deze staan op een daartoe beschikbaar formulier van de Belastingdienst.
U kunt via de website van de Belastingdienst een formulier downloaden en invullen. U vindt dit ook op deze website onder het hoofdstuk ‘Financiën’ in de paragraaf ‘Giften en schenkingen’. 
Dit ingevulde formulier stuurt u naar het parochiesecretariaat. De medewerkers verwerken dit formulier en u behoudt of krijgt daarvan een kopie. Voor vragen belt u met het parochiesecretariaat.

Hoe werkt dat? Dat van de belasting aftrekken?

Dat gaat met behulp van een formulieren dat u kunt downloaden bij de Belastingdienst. Het invullen is heel eenvoudig. U vindt dit ook op deze website onder het hoofdstuk ‘Financiën’ in de paragraaf ‘Giften en schenkingen’. 

Kan ik ook een vaste periodieke overboeking doen?

Natuurlijk kan dat, daar zijn we heel blij mee. Ook deze kunt u voor aftrek van de belasting in aanmerking laten komen. Zie een van de andere vragen.

Ik heb al een machtiging, moet deze worden aangepast?

Nee dat hoeft niet, maar mag natuurlijk wel als u daarvoor kiest. Wij stellen het natuurlijk op prijs als u uw bijdrage naar omhoog bijstelt.

Kan of mag ik ook een eenmalige donatie geven of een schenking doen?

Natuurlijk kan dat. Ook deze kunt u voor aftrek van de belasting in aanmerking laten komen. U kunt de schenking ook ten goede laten komen aan een bepaald doel binnen de parochie. Bijvoorbeeld voor de restauratie van het carillon of orgel van de Sint-Petrusbasiliek, de aanschaf van een kazuifel, het opknappen van een schilderij of wat dan ook. Dat is uw keuze. Overleg met het bestuur kan vaak tot een voor u goed gekozen bestemming leiden.

Wie betaalt de priesters van de parochie?

Dat doen de parochianen vanuit de kerkbijdragen, collecties, schenkingen, rechten en overige inkomsten.

Wat verdienen de priesters?

Eigenlijk verdienen ze heel veel, maar ze krijgen weinig: een basaal inkomen om van te kunnen leven. Dit inkomen (salaris) worden door jaarlijks door het Bisdom vastgesteld.

Worden de bestuursleden en de vrijwilligers betaald?

Nee, geen enkel bestuurslid of vrijwilliger wordt betaald, ze moeten meestal geld bijleggen. 

De jaarcijfers van de afgelopen jaren waren die sluitend?

Nee, die van de afgelopen jaren waren niet sluitend, zie hoofdstuk ‘Financiën’ van de parochie en van de vier geloofsgemeenschappen. Die van 2021 was helemaal sluitend met een klein overschot. Het bestuur streeft elk jaar naar een sluitende begroting: dit blijft een uitdaging.

In oktober ontvang ik weer een brief over de Actie Kerkbalans, kan dat?

Ja dat hebben we zo gepland. Veel mensen betalen hun bijdrage in het voorjaar naar aanleiding van de eerste brief. Bij een aantal mensen ontglipt vaker de betaling. En dat kan. Daarom sturen we in de maand oktober een herinnering. Temeer omdat veel mensen ook gewend zijn om aan het einde van het jaar een bedrag over te maken.

Moet ik in oktober weer betalen, ik heb in februari toch al betaald?

Dat mag wel maar hoeft niet! De brief is als herinnering bedoeld voor mensen die de oproep in januari/februari is ontgaan.

Waar kan ik terecht met meer en andere vragen?

Bij het secretariaat. Bel: 0411 – 67 22 15 en u krijgt antwoord; direct of enkele dagen later. U kunt ook een e-mail sturen. Klik hiervoor op de button hieronder: ‘Ik heb een andere vraag’. 

Waarom zou ik geloven?

Geloven is je blik op God richten om een goede invulling te geven aan je leven, geloven is een dankbare en vreugdevolle levenshouding. Het geeft je een stevig houvast als moeilijkheden van welke aard dan ook je in je leven overkomen. Hij is je nabij in de mensen om je heen en in de kleine dingen die je overkomen waarin je zijn aanwezigheid kunt bespeuren. Tegelijkertijd geeft het je de mogelijkheid om dankbaar te kunnen zijn voor de vreugde die je mag ontvangen want ook daarin is Hij aanwezig…Immers we hebben het leven uit zijn hand mogen ontvangen en Hij heeft het, hoe vreemd dat misschien ook mag klinken, in zijn hand. 

Waarom is het goed om naar de kerk te gaan?

De kerk is een plek waar je tot rust kunt komen in de stilte bij God door bijvoorbeeld simpelweg een kaarsje op te steken en even stil te staan in je leven. De kerk is ook een plaats waar je naar het woord van God, de Bijbel, kunt luisteren om de gesproken woorden dieper tot je te laten doordringen en te overwegen als een verrijking van je eigen leven en dat van anderen. De kerk is de plek om samen stil te staan bij wat Jezus Christus, de zoon van God, voor ons heeft gedaan en om Hem te ontvangen en innerlijk gesterkt door het leven te gaan om dwars door het alledaagse tot een diepere relatie met God te komen.

Wat is bidden eigenlijk?

Bidden is eigenlijk niets anders dan het in gesprek gaan met God. Je kunt je vragen, worstelingen en zorgen maar ook je dankbaarheid, geheel in stilte en persoonlijk of samen, bij Hem brengen. Hij zal naar je luisteren als je probeert oprecht met Hem in gesprek te gaan en dat begint al door een open en luisterende houding aan te nemen. Hij weet immers als de gever van het leven wat goed voor je is. Wees daarom niet verbaasd dat Hij je van tijd tot tijd op een (iets) andere manier verhoort dan je verwacht of gehoopt had.

Schepping of oerknal en evolutie?

Het scheppingsverhaal zoals wij dat kennen vinden we terug in vele vormen in de godsdiensten waar de meesten van ons hier in Nederland mee in aanraking komen. Het is een beeldverhaal dat ons vertelt dat God aan het begin staat van ieder leven en dat Hij dat leven ook begeleid. Zoals het past bij een goede huisvader laat Hij wat Hij gemaakt heeft niet los. 

De grote vraag natuurlijk of je het scheppingsverhaal helemaal letterlijk dient te nemen of het op een andere manier dient te worden verstaan. De Kerk wijst in dit verband de wetenschappelijke theorieën die gebaseerd zijn op hypothesen en proefondervindelijke gegevens, niet af. Zij spreekt echter wel over een ‘ordeverschil’. Er is een ‘orde van God’, die aan het begin, het verloop en het einde van ieder leven op aarde staat. En er is ook een ‘aardse orde’ waarin processen op natuurlijke wijze verlopen onder aanname van het voorgaande.

Wie is Jezus?

Jezus is de eniggeboren zoon van God, die mens geworden is om ons God en zijn bedoelingen te leren kennen. Hij heeft in liefde met ons geleefd uit solidariteit en om ons mens zijn te vernieuwen door zijn leven op het kruis voor ons te geven. De bedoeling hiervan was en is dat wij in een nieuwe en zuivere relatie tot God komen te staan en vanuit, met en door Hem zouden gaan leven. Hij leeft het ‘echte’ voor en heeft het voorgedaan met de bedoeling dat wij Hem daarin zouden volgen. Tegelijkertijd heeft Hij ons nadat Hij naar zijn Vader in de hemel is teruggekeerd niet alleen gelaten maar iemand gegeven die ons hier op aarde helpt om zijn voorbeeld te (blijven) volgen. Die persoon noemen we de heilige Geest die ons inspireert, bemoedigt en de weg wijst. 

Wat is een sacrament?

Een sacrament is een heilig teken door God en Kerk gegeven. Er zijn er zeven en de meeste daarvan vindt je op een (in) directe manier terug in het boek van God, de Bijbel. We kunnen ze indelen in drie groepen: gemeenschap, levenskeuze en genezing. 

De drie sacramenten van gemeenschap waardoor we in echte relatie met God en de wereldkerk komen te staan zijn: het Doopsel, het Vormsel en de Eucharistie (de Eerste Communie). Bij de levenskeuze denken we aan het sacrament van het huwelijk en het priesterschap en bij de genezing, het sacrament van de ziekenzalving en van boete en verzoening (de biecht).

Wat doet een priester?

Een priester is een gewijde bedienaar van de sacramenten en een verkondiger van het woord van God. Door zijn wijding, door een bisschop van de RK Kerk, is hij daartoe gevolmachtigd in de wereldkerk. 

Natuurlijk komt er bij het uitoefenen van het priesterschap meer kijken dan alleen het bovengenoemde. Zo horen tot de dagelijkse taken: het met enige regelmaat bezoeken van al dan niet zieke parochianen; het geven van geloofsonderricht of catechese; en afhankelijk van zijn al dan niet pastoor zijn, het aansturen van een parochie tot zijn dagelijkse taken. Hij is immers naast priester, ook een leraar en herder voor de kudde die aan zijn zorg is toevertrouwd.

Hoe staat de Kerk tegenover homoseksualiteit?

Homoseksualiteit is een gegeven door de eeuwen heen. Daar kunnen en mogen we niet van wegkijken, dat zou discriminatie zijn. De Kerk heeft onder meer tot taak de barmhartige liefde van God te verkondigen en uit te dragen ten opzichte van alle mensen die aan haar zorg zijn toevertrouwd. Zij heeft echter ook tot taak de gever van het leven, God en zijn levensopdracht ‘het doorgeven van het leven in een huwelijkse verbintenis tussen man en vrouw’ uit te dragen. Vanuit deze opdracht bewaakt zij de morele waarde van het huwelijk en daarmee verbonden natuurlijke doorgave van het leven die tot stand komt door middel van de totale zelfgave in lichamelijke en geestelijke zin door man en vrouw. De kerk heeft dus als hoogste ideaal het gezin en ziet zichzelf daarom als een familie. In dat gezin is iedereen welkom als kind van God, ook mensen met een homoseksuele geaardheid.

Wat is de meerwaarde van een kerkelijk huwelijk?

Iedere RK gedoopte en in geloof levende christen is als hij of zij een definitieve relatie aangaat met een persoon van het andere geslacht, geroepen om deze relatie kerkelijk te bevestigen. In het kerkelijk huwelijk is God diegene die het huwelijk inzegent nadat beide echtelieden aan elkaar het jawoord hebben gegeven. Hij is ook degene die door zijn genade bijstand verleend in goede en slechte tijden en het huwelijk, bijzondere omstandigheden daargelaten, onverbreekbaar maakt om leven te geven aan en op natuurlijke wijze door te geven met elkaar.

Hoe kan ik uitkomen voor mijn geloof?

Uitkomen voor je geloof in God of getuige zijn van je geloof in God is een levensopdracht. Je bent er eigenlijk nooit mee klaar. De meest eenduidige manier om dit te doen is door Jezus’ voorbeeld na te volgen. Dat begint al met je dagelijkse gedrag naar de medemens en jezelf te toe. 

De tien geboden of de tien richtlijnen ten leven zijn hier een directe vingerwijzing voor maar je zou het ook kunnen samenvatten door de liefde tot God en de naaste keer op keer in praktijk proberen te brengen. Je hoeft je daarvoor niet te schamen want je bent niet alleen en er zijn meer dan 1.3 miljard mensen die in dezelfde God geloven en dan al ruim 20 eeuwen! Maar laat je voeden door het woord van God, neergelegd in de Bijbel regelmatig te overwegen al dan niet samen met anderen, door iedere dag te bidden tot God en te vragen om inzicht en hulp en de grootste vreugde die je God en jezelf kunt geven is regelmatig ontvangen van de Heer zelf in de heilige Communie. 
En vergeet niet om regelmatig je leven te (her) overwegen en om je te laten genezen van zaken die in strijd met de liefde tot God en de medemens door het sacrament van boete en verzoening. De priesters van onze parochie maken daar graag tijd voor!

Hoe kan ik mijn kinderen het geloof doorgeven?

Het geloof aan je kinderen doorgeven kan op verschillende manieren geschieden maar de eerste en meest duidelijke wijze is door het hun zelf voor te leven, door een voorbeeld van gelovig leven te zijn. Het gebed op gezette tijden een plaats te geven in het gezin, met uitleg en herhaling, mag een eerste aanzet hiertoe zijn. 

Ook het regelmatige bezoek aan de kerk in de vieringen die ook voor de kinderen verstaan en prettig zijn en te laten zien dat u zich op uw plaats weet in het huis van God. Het lezen van kindvriendelijke verhalen uit de Bijbel, kan eveneens maar wellicht een wat moeilijkere vorm zijn omdat de soort Bijbel die daarvoor kiest, mede afhankelijk van de leeftijd van uw kinderen, daarbij een essentiële belangrijke speelt. Stichting Samuel of een andere organisatie kan u daarin via het internet goed de weg wijzen. Bij bijzondere leven - en kerkelijke gebeurtenissen het geloof een belangrijke plek geven die u troost, kracht geeft maar ook vreugde brengt kan voor de kinderen ook een reden zijn om daar meer over te willen horen of weten. Voor de oudere kinderen is een openheid voor een geloofsgesprek met een luisterend oor heel goed en zinvol, temeer daar zij zich gehoord en serieus genomen weten ook bij hun vragen, worstelingen en twijfels.

Wat kan de Kerk betekenen voor de jeugd?

De Kerk is een wereldkerk met een enorme diversiteit aan jonge en oudere mensen. Zij is de ene grote familie van God die zich met Hem en alle ledematen verbonden. Je bent als gelovige en zeker voor de jongere generaties kan dit van groot belang zijn, niet alleen in je eigen omgeving laat staan in Nederland en de wereld. Het is een bemoediging om dit te mogen meemaken tijdens grote manifestaties van geloof zoals de Wereldjongerendagen die eens in de drie jaar ergens in een land worden georganiseerd. Veel jongeren komen hoopvol van deze prachtige geloofservaring terug en weten zich gesterkt. In ons eigen land zijn er ook een aantal van deze ontmoetingen in de vorm van bijvoorbeeld de Katholieke Jongerendagen en de activiteiten, op bisdomniveau, rondom bijvoorbeeld Palmpasen. 

Tegelijkertijd zijn er in de nodige parochies tiener- en of jongerengroepen die vertrouwende plek zijn om elkaar in geloof te ontmoeten, met elkaar te delen maar ook te ontspannen. Het zijn plekken van hoop voor de Kerk van de toekomst. Dit soort bijeenkomst wordt ook georganiseerd door de vele Nieuwe Bewegingen die de Kerk in Nederland rijk is zoals de Gemeenschap Emmanuel of de Focolaregemeenschap. Het zijn deze gemeenschappen die geïnspireerd door de heilige Geest een enorme geloofsrijkdom aanbieden aan jongeren en ouderen. Via de zoekmachine Google is er heel wat informatie over deze gemeenschappen te vergaren op het internet. 

Wie is God?

Wie deze vraagt stelt aan willekeurig wie dan ook zal verrast zijn door de hoeveelheid aan verschillende antwoorden die hij of zij krijgt. De meest voorkomende beschrijvingen van God wijzen naar de begrippen ‘energie’ of ‘iets’… maar ook naar een persoon. 

De RK Kerk gelooft in God als persoon. Dat Jezus Christus, de zoon van God die een menselijke persoon is geworden net zoals wij, behalve in de zonde, is voor velen van ons hiervan het meest herkenbare en duidelijke bewijs. Maar ook het gegeven dat wij allen, man en vrouw, geschapen zijn door God naar zijn beeld en gelijkenis is een wezenlijke handreiking in die richting. Ook de oproep van God aan of de nadrukkelijke roeping van de mens tot het vormen van gemeenschap wijst hier nadrukkelijk op. Een gemeenschap tussen menselijke personen, die ook verwijst naar het geloofsfeit dat God zelf een uitdrukking is van drie personen, de Vader, de Zoon en de heilige Geest die de door Jezus beloofde Helper is.

Hoe kan ik een bijdrage leveren aan het geloof in mijn omgeving?

De meest duidelijke en eerste bijdrage die u kunt leveren aan het geloof in uw naaste omgeving is door een voorbeeld in geloof te zijn in doen en laten. Dit kan al door anderen een helpende hand te reiken, door in vertrouwen een luisterend oor te zijn voor de mensen in uw nabijheid en of het branden van een kaars begeleid door een ondersteunend gebed. 
En zo zijn er natuurlijk nog veel meer voorbeelden te noemen. Het eenvoudig laten zien, en u daar niet voor te schamen, dat het geloof u vreugde brengt, kracht en vertrouwen geeft in voor- en tegenspoed kan een hoopvol teken of een lichtbaken zijn voor uw omgeving.

Waarom zou ik mijn kinderen de Eerste Communie en of het Vormsel laten doen?

Voor veel ouders is de belangrijkste motivatie om hun kinderen de Eerste Communie en het Vormsel te laten doen is omdat iets van het door hun ouders aan hen aangereikte geloof, door te geven. Essentieel, ja noodzakelijk, is daarbij wel dat de ouders ook zelf een voorbeeld in het geloof zijn, de boodschap van Jezus in het Evangelie gedaan, voor te leven. Het geloof praktiseren, al is dat heel vaak op een eigen wijze, is de randvoorwaarde om het geloof ook echt en vruchtbaar door te geven aan hun kinderen. Het aangaan van gesprek over het geloof met de kinderen, zeker als ze de leeftijd hebben bereikt dat het sacrament of heilig teken van het Vormsel wordt aangereikt kan daarin een belangrijke en ondersteunende rol vervullen. 

Dat is dan ook de wezenlijke motivatie van het pastorale team om geloofsgesprekken te houden met de ouders van de Eerste Communicanten en Vormelingen, om hen daarvan al dan niet bewust te maken. En het geloof doorgeven doe je samen als gezin en Kerk en als het enigszins kan ook, de school! Echter de belangrijkste reden die om de gedoopte kinderen beide sacramenten te laten ontvangen is dat de beloften die door de ouders zijn gedaan bij het kerkelijk huwelijk en doop van de kinderen, verplicht om het geloof op een goede wijze door te geven. 

Waarom zou ik nog bidden?

Het bidden is te omschrijven als het aangaan van een dialoog met God door met Hem te praten in stilte van je binnenkamer maar ook door te luisteren naar Hem. Voor velen onder ons is het bidden een moment van het uiten van dankbaarheid maar ook het luchten van je hart over de zaken die zijn voorgevallen in je dagelijkse leven. Maar ook het neerleggen van een smeekbede met een verzoek om genezing, hulp in het leven of het redden van een relatie, zijn dikwijls een motivatie om te bidden…

In onze pastorale ervaring merken wij dat voor vele ouderen maar ook jongere mensen, bidden een steun en toeverlaat biedt in de moeilijke momenten van het leven. De vele kapellen die onze parochie rijk is bieden vaak de perfecte en stille gelegenheid om in gesprek te gaan met God of om gewoon stil te zijn en te ontdekken wat Hij je wil geven of zeggen. Voor de meer kerkelijk betrokken jongeren is de Aanbidding van het Allerheiligste op verschillende plekken en momenten in ons bisdom wordt aangeboden, de ultieme mogelijkheid om God in de stilte te ontmoeten. Ook de vieringen in de geest van de gemeenschap van de broeders van Taizé rijken jong en oud vaak een prachtige gelegenheid om in stilte of door middel van zang - is twee keer bidden, zeggen we wel eens -, te bidden.

Is er leven na de dood?

‘Is er leven na de dood?’ is een vraag die vele mensen van onze tijd bezighoudt en de vraag wordt zelfs gesteld in een lied van de in de jaren tachtig van de vorige eeuw populaire Nederlandse band ‘Doe maar’. En ja, er is leven na de dood want dat heeft Jezus Christus met zoveel woorden ook gezegd aan de mensen die Hem horen spreken tijdens zijn aardse leven en dat opgetekend is in het Nieuwe Testament. Het heeft echter niet alleen gezegd maar Hij heeft het ook laten zien door op te staan uit de doden, door te verrijzen en zich voor een periode van 40 dagen te laten zien aan zijn leerlingen en volgelingen. Ook dat is opgetekend in de diverse Evangelies die verhalen over het leven van Jezus, de Handelingen van de Apostelen of de geschiedenis van de jonge kerk en de brieven die geschreven zijn door de verschillende apostelen van Jezus en die gericht zijn aan de eerste geloofsgemeenschappen. De apostel zegt het heel duidelijk en radicaal: zonder de verrijzenis van Jezus Christus is ons geloof dood! Dat wil zeggen zonder zijn opstaan uit de dood is er voor ons ook geen leven na de dood ofwel een eeuwig leven in geloof. De belangrijke en te vervullen randvoorwaarde hierbij en door ons te vervullen is van harte te leven in geloof in de ene God en Heer en zijn zoon Jezus Christus die voor ons geleden heeft, gestorven is en verrezen uit de doden.

Wat en waarom zijn er sacramenten?

Sacramenten zijn heilige tekenen van God en de Kerk dat zijn (in) direct gegeven door God. Er zijn er zeven en de meeste daarvan vindt je op een (in) directe manier terug in het boek van God, de Bijbel. We kunnen ze indelen in drie groepen: gemeenschap, levenskeuze en genezing. 

De drie sacramenten van gemeenschap waardoor we in echte relatie met God en de wereldkerk komen te staan zijn: het Doopsel, het Vormsel en de Eucharistie (de Eerste Communie). Bij de levenskeuze denken we aan het sacrament van het huwelijk en het priesterschap en bij de genezing noemen het sacrament van de ziekenzalving en van boete en verzoening (de biecht). 
Deze heilsmiddelen zijn bedoeld om te mens te helpen om te beantwoorden aan zijn of haar hoge roeping; om een kind van God te zijn naar Zijn beeld of gelijkenis; of om het nog anders te zeggen, om een heilig leven te leiden ten bate van het geluk van jezelf en dat van anderen. Wij kunnen immers niet uit onszelf maar we hebben daarvoor de genade van God nodig en die wordt ons geboden in de genoemde heilsmiddelen. Om de sacramenten goed en vruchtbaar te kunnen ontvangen is het noodzakelijk om ons met behulp van degenen die daarvoor gekwalificeerd en of gewijd zijn goed voor te bereiden. 
De sacramenten mogen alléén door de priesters en in een aantal gevallen door de diakens (het Doopsel en het Huwelijk) worden toegediend. Het Vormsel wordt in principe door de bisschop of door een hem aangewezen vormheer toegediend.

Waarom lezen we in een serie van drie jaar op zondag altijd dezelfde verhalen in de Bijbel?

Tijdens de belangrijke Kerkvergadering, het Tweede Vaticaanse Concilie (1962-65) is door Paus en bisschoppen, geadviseerd door verschillende overlegorganen, om de toegang tot de ongelofelijke rijkdom van de Bijbel verder te ontsluiten voor het gelovige volk. 

Dit doet zij door tijdens de weekvieringen, behoudens bijzondere gedachtenissen en (hoog) feesten, in een tweejaarlijkse cyclus van even en oneven jaar en rekeninghoudend met de sterke liturgische perioden (Advent-, Kerst-, Vasten- en Paastijd), een passend aanbod aan te bieden uit de verschillende onderdelen van de heilige Schrift. 
Op de zondagen wordt een driejaarlijkse cyclus de heilige Schrift ontsloten. In het A-jaar wordt en met in acht name van de sterke liturgische perioden (Advent-, Kerst-, Vasten- en Paastijd) gelezen uit het Evangelie volgens Mattheus, in het B-jaar uit het Evangelie volgens Marcus en deels uit Johannes en in het C-jaar uit het Evangelie volgens Lucas.

Wat is de rol van de Paus?

De Paus is de eerste onder de gelijken (de bisschoppen) zoals de opvolger van de apostel Petrus ook wel wordt genoemd. Hij is hiermee de plaatsvervanger van Jezus Christus op aarde. 
Vaak wordt gedacht dat hij binnen de Kerk ‘de macht’ in handen heeft maar niets is minder waar. De collegialiteit binnen het bisschoppencollege heeft sinds het Tweede Vaticaanse Concilie, de belangrijkste kerkvergadering in de twintigste eeuw, belangrijke prioriteit gekregen voor wat betreft het leiden van de wereldkerk. Met andere woorden de Paus kan niet zo maar en op eigen houtje iets veranderen in het leergezag van de Kerk. Daarmee wordt recht gedaan aan een goed gebruik binnen de Kerk want in de Handelingen van de Apostelen staat de veelzeggende zin geschreven over de eerste grote kerkvergadering binnen het christendom, het Concilie van Jeruzalem waarin de apostel Petrus: ‘De heilige Geest en wij hebben besloten.'

Wat is een parochie?

In officiële termen is een parochie "een bepaalde gemeenschap van christengelovigen,in een particuliere Kerk duurzaam opgericht, waarover de herderlijke zorg, onder het gezag van de diocesane Bisschop, aan een pastoor als haar eigen herder toevertrouwd wordt.” (canon 515 Wetboek van Canoniek Recht 1983).
In Nederland is een parochie als algemene regel territoriaal bepaald De postcode van het kerklid bepaalt bij welke parochie hij/zij hoort.

Wat is een SILA-stip?

SILA staat voor Stichting Interkerkelijke Ledenadministratie. In de Basis Registratie Personen (PRP) staat achter de naam van iedere burger die door een bij de SILA aangesloten kerkgenootschap bij de SILA als kerklid is aangemeld een 'SILA-stip'. Het is niet letterlijk een stip, maar een digitaal kenmerk.
Wanneer de betrokken burger verhuist of overlijdt, weet de gemeenteadministratie door de SILA-stip dat de mutatie ook moet worden doorgegeven aan de SILA. De gemeente weet zelf niet bij wèlk kerkgenootschap de betrokkene hoort, wel dàt mutaties moeten
worden doorgegeven aan de SILA. Bij de SILA weet men bij welke kerkgenootschap de betrokkene behoort en zo kan de SILA de binnengekomen mutatie doorgeven aan het kerkgenootschap waar het om gaat.

Hoe weet ik bij welke parochie ik hoor?

Ieder kerklid hoort in principe als parochiaan bij de parochie waar hij/zij woont. Als er in uw directe omgeving meerdere parochies zijn, dan kunt via het hieronder staande website raadplegen om aan de hand van uw postcode te bepalen tot welke parochie uw huisadres hoort. www.zoekparochie.nl
Overigens kent de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland het fenomeen van de 'voorkeursparochie'. Dit betekent dat - wanneer u zich meer verwant voelt met een andere parochie dan die waarbinnen u woont - u zelf vrij bent om dat kenbaar te maken aan de parochie van uw voorkeur.

Hoe kan ik mijzelf of mijn kind als lid bij de parochie aanmelden?

Alle gedoopte kerkleden zijn in principe opgenomen in de kerkledenadministratie van de Rooms-Katholieke Kerk. Op het moment van aanmelding wordt een SILA-stip aangebracht bij uw naam in de Basis Registratie Personen, zodat uw lidmaatschap bij verhuizing niet verloren gaat.
Belangrijk is het om uzelf of uw kind aan te melden bij de plaatselijke parochie als er sprake is van nieuwe kerkleden.
  • Kinderen die gedoopt worden of mensen die op latere leeftijd tot de Rooms-Katholieke Kerk toetreden, moeten als nieuw kerklid eenmalig door de parochie bij de SILA worden aangemeld. De burgerlijke overheid geeft dus ook geboorten van kinderen van ouders met een SILA-stip niet zelf door aan de kerkgenootschappen;
  • een huwelijk tussen een katholieke en een niet-katholieke partner. Indien gewenst kan ook de niet-katholieke partner in de kerkledenadministratie worden opgenomen;
  • herinschrijven (zie verder bij vraag 15).

Ik wil wel parochiaan blijven maar niet meer door de parochie worden benaderd?

Wanneer een parochiaan op een bepaald moment van de parochie geen post, parochieblad of andere informatie meer wil ontvangen en ook niet meer door de parochie benaderd wil worden voor een financiële bijdrage, dient men dat per brief schriftelijk kenbaar te maken aan de parochie. Men komt dan in een ‘niet-actief’-bestand.

Hoe voorkom ik dan mijn gegeven bij de gemeente bekend zijn?

Door een SILA-stip is in de Basis Registratie Personen alleen bekend dat u lid bent van een kerkgenootschap, maar niet van welk kerkgenootschap. Als iemand nu wel parochiaan wil blijven,
maar niet wil dat dit bekend is bij de burgerlijke gemeente in de Gemeentelijke Basisadministratie, dan kan hij/zij dat kenbaar maken aan de parochie. De SILA wordt dan gevraagd de koppeling met de
Basis Registratie Personen te verbreken. Een en ander betekent wel dat een parochiaan voortaan zelf verantwoordelijk is voor aanmelding bij een nieuwe parochie wanneer hij/zij verhuist.

Hoe kan ik als parochiaan worden uitgeschreven?

Als een parochiaan niet meer als zodanig ingeschreven wil staan, moet hij/zij dat door middel van een brief schriftelijk kenbaar maken bij de parochie waarin hij/zij woont. De parochie verwijdert vervolgens de persoonsgegevens van de desbetreffende persoon uit het eigen bestand en meldt hem/haar tevens af bij de SILA. Na een verhuizing zal deze persoon dan ook niet meer benaderd worden.
Nota bene: men wordt in dit geval weliswaar uitgeschreven als parochiaan, maar blijft formeel wel lid van de Rooms-Katholieke Kerk.

Hoe kan ik definitief worden uitgeschreven als lid van de Rooms-Katholieke Kerk?

Er zijn mensen voor wie het uitschrijven uit een parochie niet afdoende is. Zij willen ook dat er een aantekening gemaakt wordt in het doopregister van de doopparochie dat hij/zij is uitgeschreven als
lid van de Rooms-Katholieke Kerk. 
In dat geval moet men dit ook in de brief (zoals bij vraag 7 genoemd) aan de pastoor van de parochie waar men woont, kenbaar maken.
Noodzakelijk is dat men nauwkeurig aangeeft in welke parochie (naam van de parochie [dus niet van de parochiekerk] en plaatsnaam) men indertijd is gedoopt. Zie ook het modelformulier op de pagina Ledenadministratie van deze website.
De pastoor van de parochie waar men woont zal in een brief nog eens wijzen op de gevolgen van het zich definitief uitschrijven als lid van de Rooms-Katholieke Kerk. Voorts zal hij de betreffende persoon het aanbod doen van een pastoraal gesprek. Blijft hij/zij bij het besluit om zich definitief uit te schrijven of reageert hij/zij niet binnen een termijn van twee weken na het ontvangen van de brief van de pastoor, dan zal de parochie-administratie de uitschrijving verwerken en - indien de doopparochie is aangegeven en deze op basis daarvan traceerbaar is - de doopparochie informeren.
De pastoor van de doopparochie maakt vervolgens een aantekening in het doopregister dat de betreffende persoon definitief is uitgeschreven als lid van de Rooms-Katholieke Kerk.

Wat zijn de consequenties van het definitief uitgeschreven zijn als lid van de Rooms-Katholiek Kerk?

Als men door middel van een brief (zie vraag 8) schriftelijk kenbaar heeft gemaakt dat men een aantekening in het doopregister wil dat men definitief uitgeschreven is en men blijft bij dit besluit na (het aanbod van) een pastoraal gesprek, dan betekent dit dat men bijvoorbeeld:
  • geen sacramenten meer kan ontvangen;
  • geen doopouder kan zijn (peter of meter);
  • niet meer lid van een bestuur van parochie of kerkelijke instelling kan zijn;
  • geen kerkelijke uitvaart krijgt, tenzij bij uitzondering.
Te allen tijde kan iemand terugkomen op zijn/haar beslissing om zich definitief te laten uitschrijven als lid van de Rooms-Katholieke Kerk. Alvorens deze uitschrijving ongedaan kan worden gemaakt, is
een gesprek met de pastoor van de parochie vereist.

Ik ben als kind gedoopt maar ik kom nooit meer in de kerk. Ben ik dan toch lid?

Ja, iedereen die gedoopt is in een Rooms-Katholieke Kerk is katholiek en lid van de Rooms-Katholieke Kerk. Het doopsel wordt vermeld in het doopboek. Dan worden ook de gegevens opgenomen in de parochiële kerkledenadministratie. 
Wanneer iemand het contact met de Rooms-Katholieke Kerk verloren heeft of wanneer hij/zij de parochie waar hij/zij woont niet (meer) financieel steunt, blijft hij/zij toch parochiaan en kerklid.

Hoe komt de parochie aan mijn gegevens?

Elke parochie is voor de gegevens van haar kerkledenadministratie afhankelijk van twee bronnen:
  • Haar eigen parochianen en (eenmaal ingeschreven) het R.-K. Bureau voor de Ledenadministratie, die over mutaties door de SILA wordt geïnformeerd.
  • Van parochianen wordt verwacht dat zij zelf de parochie berichten over bijvoorbeeld de geboorte van een kind, (hernieuwde) betrokkenheid van een persoon bij de parochie, huwelijk met een niet-ingeschreven partner, enz.
Het R.-K. Bureau voor de Ledenadministratie informeert de parochies in Nederland over allerlei soorten wijzigingen. Denk hierbij aan veranderingen in de burgerlijke staat, verhuizen of overlijden
van mensen die staan ingeschreven bij de Rooms-Katholieke Kerk. Het R.-K. Bureau voor de Ledenadministratie krijgt deze wijzigingen van de Stichting Interkerkelijke Ledenadministratie (SILA). Deze stichting krijgt de gegevens op haar beurt weer van de Basis Registratie Personen (beter bekend als het bevolkingsregister) vanwege de zogenaamde SILA-stip.

De parochie heeft mijn gegevens geregistreerd maar niet dat ik een kind kreeg. Hoe kan dat?

De aangifte van een geboorte wordt niet door de Basis Registratie Personen via de SILA aan een kerkgenootschap verstrekt. Het R.-K. Bureau voor de Ledenadministratie verstrekt alleen gegevens/mutaties van mensen die al eerder door hun parochie zijn aangemeld en bij wie een zogenaamde SILA-stip is geplaatst. Een pasgeboren baby wordt dus niet automatisch opgenomen in de kerkledenadministratie, ook al staan de ouders als rooms-katholiek geregistreerd.
Pas wanneer het kind in de parochie wordt gedoopt, plaatst de pastoor een aantekening in het doopregister en worden de gegevens opgenomen in de kerkledenadministratie. Via het R.-K. Bureau
voor de Ledenadministratie meldt de parochie het kind aan bij de SILA zodat de SILA-stip geplaatst kan worden. Vanaf dat moment ontvangt de parochie steeds bericht als zich wijzigingen voordoen.

Kan ik als parochiaan passief lid blijven?

Indien iemand op een bepaald moment van zijn/haar parochie geen post, parochieblad of andere informatie meer wenst te ontvangen en ook niet meer door de parochie benaderd wil worden voor een financiële bijdrage, maar zich toch niet wil uitschrijven als parochiaan en kerklid, dan dient hij/zij dat per brief schriftelijk kenbaar maken aan de parochie. Men wordt dan in een 'niet-actief' bestand opgenomen.
Nota bene: Men blijft in dit geval formeel wel ingeschreven als parochiaan en lid van de Rooms-Katholieke Kerk.

Kan ik van de SILA-stip af?

Indien iemand wel parochiaan en kerklid wil blijven, maar het niet op prijs stelt dat dit op een of andere wijze bij de overheid staat geregistreerd, dan dient men dit per brief schriftelijk aan de parochie kenbaar te maken. Dan blijft men wel parochiaan en kerklid, maar wordt bij de SILA afgemeld. De SILA-stip wordt uit de Basis Registratie Personen. 
Een en ander betekent wel dat men zich zelf na een verhuizing moet melden bij een andere parochie. De parochiaan kan ook rechtstreeks bij de SILA schriftelijk bezwaar maken tegen registratie.

Kan ik weer opnieuw tot de Rooms-Katholiek Kerk toetreden als ik eenmaal ben uitgeschreven?

Iemand die om welke reden dan ook eerder heeft kenbaar gemaakt niet meer ingeschreven te willen staan bij de parochie, kan dat besluit eenvoudig herroepen door dit per brief schriftelijk aan de parochie kenbaar te maken. De parochie vraagt indien nodig om nadere gegevens.
Wanneer iemand zich ook definitief heeft laten uitschrijven als lid van de Rooms-Katholieke Kerk en daarvan een aantekening heeft laten maken in het doopregister van de parochie waar men is gedoopt, is het vereist daarover in gesprek te gaan met de pastoor van de parochie.

Ik heb een andere vraag!