Een Helper voor altijd

20-05-2017

Een Helper voor altijd. Dat is het motto van deze zesde zondag van Pasen.

Leven in de Geest, leven in zijn Geest. De Geest van Vader en zoon: hoe doe je dat? Hierop moet het antwoord steeds opnieuw worden gegeven, Omdat iedere tijd anders is en dus om een toelichting vraagt van de Blijde Boodschap van de Verrezen Heer.

Het ontvangen van een antwoord veronderstelt dat je er om bidt en dat doen we in deze viering. Het veronderstelt ook dat je je laat leiden voor de verhalen van de Schriften en die zijn veelzeggend op deze zondag.

Vervolgens zullen we met de opgedane richting en bezieling van Gods goede Geest gezonden worden de concrete wereld in. Of - zoals de tweede lezing deze zondag aanraadt- te allen tijde rekenschap afleggen van de hoop die in ons gelegd is en in ons leeft.

Veraf en toch nabij

Dat is het motto van Hemelvaartsdag. Hij is "opgevaren ten Hemel": ver weg, maar is Hij ook nabij?

Jezus belooft het wel in het Evangelie en de evangelist legt Godsnaam in de brandende doornstruik. Maar hoe is Hij dan nabij? De Traditie zegt -en de lezingen van vandaag ondersteunen dit geloof- dat Hij nabij is door zijn gemeenschap, de Kerk. Het is een belofte en een opdracht.

Deze nabijheid door de kerkgemeenschap is nooit "af", moet steeds vervuld worden. Maar het is wel een belofte die stimulerend kan werken, in de liturgie, maar vooral wanneer we gezonden worden, de wereld in.