Eenheid in verscheidenheid

Klik hieronder op een kerkdorp

A | A | A

nieuws

Vergeving vragen...

26-07-2017

Helemaal niet vreemd!

Vandaag was het op het jaarlijkse kinderkamp van de Gemeenschap Emmanuel, de dag van de vergeving en verzoening... De plek van handeling was het conferentieoord 'Emmaus' in Helvoirt.

Terwijl de kinderen met de begeleiding de Heer aan het 'lof prijzen' waren in de kapel druppelden rond de klok van tien uur de eerste priesters en zelfs een bisschop binnen om later die ochtend biecht te gaan horen voor de kinderen en de begeleiding. Onder het genot van een kopje koffie werden er handen geschud en oude (kinderkamp)herinneringen op gehaald...

Zo tegen half elf was het, in de bovenzaal, tijd voor een voorstelrondje en wat belangrijker was een eigentijdse sketch over het 'hoe aan elkaar te vergeven en hoe aan God om vergeving te vragen.' We zijn immers niet alleen kinderen van onze eigen papa en mama maar ook door het sacrament van het Doopsel, kinderen van God. En we maken allemaal fouten, klein of groot, veel of weinig...

De kinderen in de leeftijd van 8 en 9 jaar oud kregen als eerste de gelegenheid om het weer goed te maken met God. En dat gebeurde allemaal heel ontspannen en kindvriendelijk en de kinderen werden goed voorbereid aan de hand een vragenformulier dat samen met een teamlid en in overleg werd ingevuld. Nadien was het de beurt aan de 10-, 11- en 12-jarigen en de begeleiders die veelal meer ervaring hebben met het sacrament van vergeving of boete en verzoening. In de tussentijd was OLV Heer in ons midden in de op het altaar uitgestelde monstrans met daarin een grote hostie en was er muziek en zang op de achtergrond.

Het is ieder jaar weer prachtig om dit mee te maken en om te zien hoe de kinderen, groot en klein, zich naar de priesters begeven en met hen een kort gesprekje aangaan. Om daarna samen te bidden en om, na de absolutie van de priester, met een vrij gevoel een kaarsje aan te steken en het 'foutenbriefje' in de box te doen. De briefjes worden nadien verbrand, dat spreekt voor zich...


Bron:www.emmanuelnederland.nl