God is met jullie bezig

29-11-2020

Kunnen de jongeren nog wel goede hoop en perspectief voor de toekomst hebben?

De coronacrisis waar we het afgelopen jaar mee te maken kregen heeft wereldwijd veel onzekerheid gebracht, naast alle andere zorgen die er zijn ver weg en dicht bij. Waar gaat het met de wereld naar toe? Eind vorige eeuw, na de val van de Berlijnse muur, was er een groot vertrouwen in de toekomst. Het kon alleen maar beter worden met de wereld, zo dacht men. Steeds meer welvaart, democratische vrijheid en mensenrechten. Maar dit vooruitgangs-optimisme werd in de jaren daarna getemperd, door zaken als klimaatverandering, moslimterrorisme en internationale spanningen met China, Rusland, Iran en Noord-Korea en door een groeiende polarisatie in de maatschappij. Ook de toenemende invloed van techniek en digitalisering riep vragen op. Want onze steeds slimmere computers kunnen voor positieve doeleinden, maar ook voor kwalijke doeleinden worden gebruikt.

En zo komt het dat onze hedendaagse jeugd enerzijds wel in welvaart opgroeit, maar hebben die jongeren anderzijds ook veel vragen en onzekerheden over de toekomst. Kunnen zij nog wel goede hoop en perspectief voor de toekomst hebben? Het antwoord van de Advent, die vandaag begint, is: “ja”. En in onze onzekere wereldsituatie is dat een belangrijk signaal. Want wij hebben er behoefte aan om te kunnen hopen en vertrouwen dat er een goede, zelfs betere toekomst voor ons open ligt.

Waar is die hoop dan op gevestigd? Niet op ons mensen alleen. Want wij, mensen, falen voortdurend, persoonlijk en gezamenlijk. Het goede nieuws van de Advent is echter dat onze Schepper ons tegemoet komt. Hij komt ons te hulp, Hij komt naast ons staan om ons lot ten goede te keren. Zijn nabijheid en bijstand helpen ons om onze angst en kortzichtigheid te overwinnen. Hij voorkomt dat je jezelf gaat opsluiten in je eigen kleine wereldje en je eigen kleine gelijk, met een wantrouwen ten opzichte van alles en iedereen daarbuiten. De Advent leert ons dat er een goed plan is van God met de wereld en de mensen, een plan waar Hij zijn eigen Zoon en zijn eigen Geest voor inzet. Want God is getrouw, zo zei Paulus in de 2e lezing. Hij wil zijn schepping tot een goed einde te brengen

Blijf daarom alert en waakzaam, zo zegt Jezus zijn leerlingen vandaag. Want God is met jullie bezig. Het licht van Gods liefde en wijsheid is al binnen jullie bereik gekomen. Dat was het Goede Nieuws, waarmee Jezus kwam. Hijzelf bracht Gods liefde en levenskracht vanuit de hemel naar de aarde. Door mens te worden verbond Hij zich voorgoed met ons en bracht Hij Gods wereld, Gods Rijk onder ons, een Rijk van licht en leven, van heelheid en bevrijding, van verbondenheid met God en met elkaar. Zo begon er met Jezus een nieuwe dag voor de mensheid aan te breken. Er was en is weliswaar nog overal duisternis om ons heen, maar de zonnestralen van Gods nieuwe dag schijnen al in ons midden. Sta er voor open en werk er aan mee, dat is waakzaam zijn. Blijf temidden van de aardse duisternis gericht op het licht van Gods goedheid. Laat je niet overheersen door negativiteit en angst, hardheid en kortzichtigheid. Behoud je geloof in de kracht van Gods goedheid, die vanuit zijn scheppende en herscheppende liefde in Jezus tot ons is gekomen en bij ons blijft. Blijf dus dragers van het licht van Christus in een soms donkere wereld, tot de eeuwige dag van Christus aanbreekt. Want, zo legt Jezus uit in een gelijkenis, ook al vertoeft Hijzelf voorlopig in het buitenland van de hemel, het beheer over zijn huis hier op aarde heeft Hij ondertussen aan ons, mensen, toevertrouwd.

Aan ieder van ons dus de vraag: hoe staat het met ons beheer van de taken, die God aan onze zorgen heeft toevertrouwd? Ik denk dat elke tijd, de onze niet uitgezonderd, moet constateren dat wij, minstens gedeeltelijk, van Gods plan zijn afgedwaald. Zoals de profeet Jesaja in de eerste lezing verzucht tot God: "Waarom liet Gij ons van uw wegen afdwalen?" We zijn losgeslagen en op drift geraakt. Hoe komen we weer op het goede spoor? Uit onszelf alleen redden we het niet. Gelukkig weet Jesaja dat er, ondanks alles, altijd nog Iemand anders is, die boven onze chaos en mislukkingen staat, en die onder ons werkzaam blijft ten goede. Onze Schepper, die trouw blijft aan zijn goede plannen met zijn schepping. Zoals Jesaja zegt: "Gij toch, Heer, zijt onze Vader. Wij zijn het werk van uw handen. Wij zijn uw volk. Wij zijn uw mensen. Keer u tot ons en daal af uit de hemel."

Deze hoop van Israël is inderdaad verhoord bij de komst van Jezus, de Messias. In deze adventstijd mogen we ons er daarom weer van bewust worden, dat God ons al tegemoet is gekomen, door op Kerstmis ons menselijk lot te delen en zelf mens te worden. Hij staat sindsdien definitief aan onze kant en is: Emmanuel, God-met-ons. Dat is een onuitputtelijke bron van hoop en bemoediging in een moeilijke, soms wanhopige wereld. Tegelijk is het ook een oproep tot gelovige medewerking. Want de Heer heeft aan ieder van ons een taak gegeven in de verdere opbouw van Gods huis op aarde. Hij heeft het fundament gelegd. Daarop mogen wij voortbouwen. Als de Heer komt, laat Hij u dan dus niet slapende vinden, maar weest waakzaam, in gelovig gebed en hoopvolle inzet. Amen.