Eenheid in verscheidenheid

Klik hieronder op een kerkdorp

A | A | A

nieuws

Hemel en aarde...

06-06-2021

Hemel en aarde: twee levenssferen die we niet op één hoop kunnen gooien

Hemel en aarde...; twee domeinen die van elkaar onderscheiden zijn, en toch bij elkaar horen. De hemel is het domein van God en zijn eeuwigheid en de aarde is het domein van de mensen en hun tijdelijkheid. Hemel en aarde: twee levenssferen die we niet op één hoop kunnen gooien. Ze verschillen wezenlijk van elkaar, en toch... worden ze in de Bijbel in één adem samen met elkaar genoemd. Zo bijvoorbeeld in de 1e lezing, waar Mozes het volk voorhoudt: “Erken dan heden en prent het in uw hart: de Heer is God in de hemel boven en op aarde beneden.” 

Dat de Heer in de hemel boven God is, dat spreekt eigenlijk voor zich. De hemel is de eigen, eeuwige levenssfeer van God, die ons te boven gaat. In die hemelse levenssfeer is alles op God afgestemd. Dat is al zo in alle eeuwigheid en zal altijd ook zo blijven. De Heer is God in de hemel boven: ja, natuurlijk. 
Maar wat Mozes daarna zegt is minder vanzelfsprekend, namelijk: De Heer is God, ook op aarde beneden. Hoe moeten we dát verstaan? We zouden allereerst kunnen denken aan het feit dat God de Schepper is van de aarde en van het heelal. Als Schepper heeft Hij de wetten van het heelal bepaald. Bovendien draagt de schepping in alles ook de sporen van zijn Maker en heeft Hij iets van zichzelf uitgedrukt in zijn scheppingswerk. 
Maar daarmee is de afstand tussen de Schepper en zijn schepping, tussen hemel en aarde nog niet overbrugd. Gods hemelse eeuwigheid en onze aardse tijdelijkheid blijven toch twee verschillende domeinen, die elkaar ergens wel raken, maar verder toch naast elkaar lijken te functioneren. Is het dan ook de bedoeling van de Schepper dat die twee volledig naast elkaar blijven opereren? Neen, kennelijk niet. “De Heer is God in de hemel boven, aldus Mozes, maar Hij wil het ook op aarde beneden zijn.” Hoe zou dat dan kunnen? 

Wel, Gods bedoeling was het dat die link tussen hemel en aarde via de mensen zou lopen. God schiep de mens naar zijn beeld. De mensen, als personen met keuzevrijheid, zelfbewustzijn en verantwoordelijkheid hebben kennelijk van nature een bepaalde verwantschap met God meegekregen. Een vonk van Gods eeuwigheid is in hun hart gelegd. In hun ziel staan zij open voor contact met God en in hun hart kunnen zij Gods liefde ontvangen. Zo kunnen zij in verbondenheid met God leven en Gods medewerkers en representanten op aarde zijn, wanneer God het daarvoor toerust. En zo kan de hemel dus via de mensen ook op aarde aanwezig en werkzaam zijn. Zoals Jezus ons laat bidden in het Onze Vader: uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel.
 
Door de eigenzinnigheid van het eerste mensenpaar, Adam en Eva, is die innige verbondenheid tussen God en mensen, tussen hemel en aarde echter verloren gegaan. De mensen gingen voortaan hun eigen gang op aarde, los van God. De hemel had het niet meer voor het zeggen op aarde en daardoor kon het op aarde helaas vaak een hel worden. Maar God heeft ons gelukkig niet in onze stommiteiten achtergelaten. Hij heeft een nieuw begin gemaakt, door allereerst met Israël een verbond te sluiten en hen de leefregels mee te geven, de 10 geboden, die ons de weg wijzen om de hemel weer op aarde te brengen. Het is daarover dat Mozes spreekt als hij zegt: “De Heer is God in de hemel boven en op aarde beneden. Onderhoud zijn verbond en zijn geboden. Dan zal Gods hemelse zegen alles op aarde ten goede kunnen keren. Dan zult gij met uw kinderen gelukkig zijn en lang leven.” 

Maar Mozes en het volk Israël ondervonden al snel dat het nog niet zo gemakkelijk is om op aarde te leven volgens de hemelse leefregels. In de Bijbel horen we aan de lopende band hoe Israël ontrouw is aan Gods verbond. En daarom zag Israël uit naar de beloofde Messias, die namens God een beslissende wending ten goede zou brengen, zodat Gods Rijk alsnog zou komen onder de mensen en Gods wil zou geschieden, op aarde zoals in de hemel.
Daartoe werd Gods Zoon mens, de nieuwe Adam, en bracht Hij Gods hemelse liefde op aarde, tot het uiterste, tot in onze dood en onze weerspannigheid. Zo werden we door zijn sterven en verrijzen uit de greep van kwaad en dood verlost, om als vernieuwde mensen op aarde te leven, in verbondenheid met de hemel. Daarom zegt de verrezen Christus tot zijn leerlingen, zoals we zojuist hoorden in het Evangelie: “Mij is alle macht gegeven in de hemel en op aarde.” Sindsdien kunnen de mensen dankzij hun verbondenheid met Jezus weer medewerkers van God, representanten van de hemel zijn op aarde, heel bijzonder dankzij de heilige Geest die op Pinksteren werd gegeven, waardoor wij — zoals Paulus in de 2‘ lezing zegt, waarachtig kinderen van God zijn.
 
Dank zij Jezus en de werking van zijn Geest, kunnen we dus op aarde leven, vanuit onze verbondenheid met de hemel. En zo worden we vandaag door Jezus uitgezonden om zijn werk op aarde voort te zetten. Om verbindingsschakels tussen de hemel en de aarde te zijn, tussen God en mensen. “Maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de Naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest”. Ja, help iedereen om bij de familie van Gods kinderen te horen en te gaan delen in de liefdesgemeenschap van Vader, Zoon en Geest, de drieëne God die we vandaag bijzonder vieren. De hemel is onder ons gekomen, via Jezus en zijn Geest, op weg naar de voltooiing. “Zie, Ik ben met u, alle dagen, zegt Jezus, tot aan de voleinding van de wereld.”